Όταν το bullying μας χτύπησε την πόρτα


Το πρώτο πράγμα που κάνω αυθόρμητα είναι να αρπάξω το ακουστικό και να ενημερώσω τον Θοδωρή, το δεύτερο να ρωτήσω τον Παύλο περισσότερες λεπτομέρειες και το τρίτο να ψάξω το κορμί του για σημάδια. Σου κόβονται τα γόνατα και πονάς όταν κάνεις εικόνα την περιγραφή του παιδιού σου και δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα δάκρυα σου. Του βάζω φαγητό κι αυτός παίζει με ένα κομμάτι ψωμί πάνω στο τραπέζι και μουρμουρά "Απογοητεύθηκα μαμά, απογοητεύθηκα..." Στη συνέχεια αφού δεν έβαλε μπουκιά στο στόμα του μου φέρνει το μπλοκ ζωγραφικής του και μου δείχνει "το σχέδιο εξολόθρευσης". Κλείνομαι στο μπάνιο, δεν θέλω να με δει να κλαίω. Μια "συμμορία" με αρχηγό τον Κ. στα διαλείμματα με κυνηγάνε να με χτυπήσουν και σήμερα με έριξαν κάτω και με κλότσαγαν όλοι μαζί. Το είπα στην κυρία αλλά δεν έκανε τίποτα, θέλω να τον εκδικηθώ! 

Είμαι μπερδεμένη, τα συναισθήματα κάνουν χορό μέσα μου κι ενώ θέλω να του πω άλλα, τελικά μάλλον πρέπει άλλα να του πω. Είναι μικρός, πηγαίνει πρώτη. Ενώ ίσως πρέπει να επιτίθεται κι αυτός για την άμυνα του δεν μπορώ να ξεστομίσω τη φράση "βάρα κι εσύ". Ενώ είναι παιδιά, ξεχνούν εύκολα και συγχωρούν, θέλω να του πω να μην ξανακάνει παρέα με τον Κ. μα ίσως δεν έχω αυτό το δικαίωμα. Ενώ ο θυμός μου υπερισχύει θέλω να καταλάβει πως με την εκδίκηση δεν εξελίσσεται ο άνθρωπος. Κι από την άλλη δεν ξέρω ποιος ευθύνεται για όλο αυτό. Η δασκάλα του; Η διευθύντρια; Τα παιδιά; Οι γονείς τους; Ποιος πρέπει να τα ακούσει; Το βιώνω τόσο έντονα που αναρωτιέμαι πώς θα ζούσα αν ήμουν η μαμά του Αλέξη ή του Βαγγέλη. 

Το παιδί μου μένει αγέλαστο όλη μέρα και σκεπτικό για το πως να τους αντιμετωπίσει. Το βράδυ δίνοντας του φιλί για καληνύχτα μου λέει πως φοβάται μην του ξανασυμβεί ενώ από την άλλη εμείς οι γονείς τους το έχουμε πάρει βαρέως ψυχικά κυρίως από τα λόγια και την θλιμμένη όψη του γιου μας. Συζητάμε μεταξύ μας λύσεις κι αναλύουμε τρόπους και λόγια προσπαθώντας να καταλάβουμε και τις δυο πλευρές. Το επόμενο πρωινό έφτασε και τότε απογοητεύθηκα κι εγώ!

Η δασκάλα να μην παραδέχεται πως το παιδί την ενημέρωσε, η διευθύντρια αγέρωχη να προσπαθεί να μας καθησυχάσει κι όσοι δάσκαλοι μαζεύτηκαν γύρω μας την ώρα που εγώ ζητούσα εξηγήσεις το μόνο που μου έλεγαν ήταν πως δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα! Επίσης πως αυτό δεν είναι bullying και να μην υπερβάλλω γιατί τα παιδιά φαντάζονται πράγματα και βάζουν σάλτσες. "Αν ξανασυμβεί θα φτάσω στα άκρα" τόλμησε να πει ο σύζυγος μου και τότε άρχισαν τα όργανα... "Μας απειλείτε δηλαδή;" "Πώς κάνετε έτσι;" "Παιδιά είναι! ". Το θέατρο του παραλόγου...

Έφυγα από εκεί σαν να ήμουν εγώ η τρελή της υπόθεσης, χωρίς να νιώθω καμιά ασφάλεια, χωρίς μια συγγνώμη, άδεια με ένα κεφάλι να βουίζει από τα αφελή σχόλια όλως των εκπαιδευτικών που βρέθηκαν εκεί στο γραφείο της διευθύντριας. Απογοήτευση.

Σχόλια

  1. Όχι ρε Γεωργία!!! Όχι ρε γαμώτο! Στον Παύλο? Μα είναι δυνατόν τέτοια φαινόμενα να μην γίνονται αντιληπτά από τους δασκάλους?? Και να βγαίνεις και τρελός!? Στενή παρακολούθηση και αν ξανασυμβεί απευθύνσου στους γονείς!! Πόσο στεναχωρήθηκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα Μαρία, να τηλεφωνήσω δηλαδή στη μαμά του Κ. η οποία φυσικά συζήτησε με το παιδί της αλλά δεν είναι η μόνη λύση αυτή. Αν αρχίσουν να τσακώνονται οι γονείς μεταξύ τους... το σωστό είναι να υπάρχει μια συμπαράσταση από το σχολικό περιβάλλον, από την διευθύντρια και την δασκάλα του κάθε παιδιού. Κι αυτό είναι το αμέσως πιο σημαντικό πλήγμα για μένα μετά φυσικά από τον πόνο του παιδιού μου :(

      Διαγραφή
    2. Να θυμίσεις και στις δασκάλες ότι πλέον υπάρχει ΝΟΜΟΣ που καταδικάζει όποιον συμμετέχει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές ειδικά σε ανήλικο. Οι ενήλικοι φυλακή 6μηνη και αν ο νταής είναι ανήλικος την ποινή εκτίει ο κηδεμόνας. Οχι σε περίπτωση που δεν ειναι γνωστό...ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΛΕΜΕ!!!!!

      Διαγραφή
  2. Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ!! Είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου! Η αδιαφορία των παιδαγωγών πραγματικά με ξεπερνά...Επειδή είναι θέμα που έχει τύχει (δυστυχώς) σε πολλούς συναδέλφους μου δυστυχώς η λύση που έδωσαν γιατί δεν έβγαζαν άκρη ήταν να αλλάξουν σχολείο την επόμενη χρονιά..Μακάρι όλα να πάνε καλά και να μην φτάσετε εκεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βλέπω τη ζωγραφιά του παιδιού και τρελαίνομαι...πω πω δεν ξέρω πώς θα είχα αντιδράσει...

      Διαγραφή
    2. Αθηνά αυτό μου ζητάει κι ο Θοδωρής από την πρώτη στιγμή που έμαθε για το περιστατικό και το ζητάει έντονα. Δεν ξέρω όμως αν αυτό θα ήταν καλό για τον Παύλο όπως επίσης δεν μπορώ φυσικά να ησυχάσω γιατί και στο άλλο σχολείο κανείς δεν μπορεί να μου εγγυηθεί πως δεν θα ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο. Πάντως το έχουμε υπόψην ως λύση αν ξανασυμβεί το οτιδήποτε. Σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  3. Απογοήτευση μαζί με τον Παύλο νιώθω κι εγώ. Ως Κοινωνική Λειτουργός, μα πάνω απ όλα ως άνθρωπος. Με τους εκπαιδευτικούς κυρίως , με τους γονείς που μεγαλώνουν νταήδες!

    Μίλησε στο παιδί και εξήγησε του ότι ο κόσμος έχει καλούς και κακούς. Αλλά είναι όμορφος και αξίζει να χαμογελάμε για τους καλούς.
    Προσπαθούμε να αποφεύγουμε τους κακούς. Δεν το μπορούμε πάντα. Πληγωνόμαστε και απογοητευόμαστε. Αλλά μας περνάει και συνεχίζουμε πιο δυνατοί.
    Το να μην εκδικηθεί τον κάνει πιο σπουδαίο να του πεις . Πιο δυνατό.
    Παρ όλα αυτά να προσέχει και να αποφεύγει...

    Καλή συνέχεια στη σχολική του χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου, έχει άλλη βαρύτητα για μένα. Η ιστορία αυτή έχει πολλές λεπτομέρειες που αν τις ακούγατε εσείς οι εκπαιδευτικοί θα μένατε καραφλοί. Ας όψεται όμως..

      Διαγραφή
  4. Η ζωγραφιά του Παύλου με σόκαρε πιο πολύ και από το ίδιο το περιστατικό... Ψυχούλα μου... Σκέψου πώς νιώθει το παιδί... Τί να πω?
    Σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρνα την ευθύνη της συμβουλής, αλλά η Αριστέα μας πιο πάνω, νομίζω πως είναι σωστή...
    Ελπίζω κι εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα δείγματα εκπαιδευτικής αδιαφορίας και οι γονείς να έχετε τα μάτια και τα αφτιά σας ανοιχτά... Κρατήστε χαρούμενες τις ψυχούλες των μικρών αγγέλων σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι το κυριότερο πέρα από τον σωματικό πόνο. Σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  5. Πρόσεχε το αντράκι σου.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεωργια στο διαολο η δασκαλα και η δντρια και ολοι τους! εχεις καθε λογο να νιωθεις και απογοητευμενη και θυμωμενη. Στη θεση σου, για αρχη θα επερνα γνωμη απο παιδοψυχολογο αρχικα για το πως να το χειριστώ εγώ με το παιδι μου. Τι να του πω, τι να το συμβουλεψω, τι να προσεχω απο εδώ και περα. Υπάρχει και ο φοβος μηπως το παιδι σταματησει να σας τα λεει γιατι ειδε τα σημερινα συμβάντα με την δασκαλα και την δντρια. Απο εκει και περα, αν ξανασυνεβαινε εννοειται θα το αλλαζα σχολειο, για να μην σου πω και καταγγελια στην αστυνομια! δεν επιτρεπεται να στελνεις το παιδι σου στο σχολειο και να νιωθεις οτι δεν ειναι ασφαλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω από τα χειρότερα που μου έχουν συμβεί είναι αυτό, είμαι 3 ημέρες χάλια. Καθόλου ασφαλής δεν νιώθω κι αυτό δεν νομίζω να αλλάξει έτσι εύκολα...

      Διαγραφή
  7. Πραγματικά συγκλονίστηκα. Καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις, την οργή να σε πλημμυρίζει και να απευθύνεσαι σε υπεύθυνους - ανεύθυνους. Δεν μπορώ, δυστυχώς, να εκφράσω καμιά γνώμη για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ωστόσο συμφωνώ με την Ελίνα για την γραπτή καταγγελία. Οφείλω να σου πω πάντως - of the record - πως η πρώτη μου σκέψη ήταν να πιάσω τον Κ. απ' το μπρατσάκι και να του πω "Αν ξαναγγίξεις τον Παύλο, θα έχεις να κάνεις μαζί μου". Σοβαρότατη και αυστηρότατη. Όπως κατάλαβες, είμαι λίγο των "χειρουργικών λύσεων"!!!!!!
    Με αναστάτωσε η ζωγραφιά του παιδιού!
    Εύχομαι το καλύτερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το έκανε ο άντρας μου με πιο ήπιο τρόπο βέβαια λέγοντας του Κ. να μην ξανασυμβεί. Αν το έκανα εγώ βέβαια θα ήθελα να επικαλεστώ την αστυνομία μπας και τρομάξει λίγο. Όμως επειδή τα παιδιά τα βλέπουμε μόνο στην είσοδο και στην έξοδο τους από το σχολείο είναι κι οι γονείς πάντα μπροστά με αποτέλεσμα φαντάζομαι να αρχίσουν να τσακώνονται κι οι γονείς μεταξύ τους γιατί πιστεύω η μαμά ή ο μπαμπάς του θύτη να "παρεξηγηθεί".

      Διαγραφή
  8. Γεωργία μου καλημέρα! Και εγώ στενοχωρήθηκα! Μα είναι δυνατόν στον Παύλο σου, ένα τόσο γλυκό και ευγενικό παιδί; Αλλά εκεί τα βρίσκουν και τα κάνουν!
    Γιατί δε δοκιμάζεις να έρθεις σε επαφή με τους γονείς των παιδιών της 'συμμορίας'; Να τους μιλήσεις σαν γονιός προς γονιό. Αυτοί ίσως τα συνετίσουν.
    Πιστεύω ότι και οι δασκάλες από εδώ και πέρα θα έχουν το νου τους πάντως, μετά τη συνάντησή σας, και ας ήταν απογοητευτική η στάση τους. Δε νομίζω να το περάσουν στο ντούκου. Στη χειρότερη, αν ξανασυμβεί και δε βγάζεις άκρη, αναφορά στην Πρωτοβάθμια και από εκεί αν χρειαστεί, στο Υπουργείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύω πως ισχύει αυτό που λες, πως μπορεί να μην μου έδωσαν τις κατάλληλες απαντήσεις, μπορεί να μην έκαναν όσα έπρεπε αλλά από εδώ και στο εξής θα με βρίσκουν μπροστά τους με το παραμικρό κι αυτό ίσως τους θορυβήσει.

      Διαγραφή
  9. Δεν έχω λόγια... Δεν ξέρω τί να σου πω.. Μόνο μίλα με το παιδί σου.. Νομίζω το σχόλιο της Αριστέας έχει τις καλύτερες συμβουλές.. Μίλα στο παιδί.. Και προσπάθησε να σταθείς στα πόδια σου για να σταθεί κι εκείνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν κι είμαι νευρική συνέχεια αυτές τις ημέρες προσπαθώ τουλάχιστον όταν συζητάμε να είμαι ήρεμη. Πάντα είχα με τον Παύλο μια άριστη επικοινωνία και πάντα μου λέει την αλήθεια και μου ανοίγεται. Ποτέ δεν μου έκρυψε τίποτα κι αν μη τι άλλο το παιδί μου θα πιστέψω κι όχι αυτούς που πάνε να κουκουλώσουν την ανευθυνότητα τους. Σε ευχαριστώ Μάρθα.

      Διαγραφή
  10. Ανώνυμος7/10/15, 10:56 π.μ.

    Είπα ότι θα κρατηθώ και δεν θα σχολιάσω αλλά δεν τα καταφέρνω τελικά. Θα φανώ πολύ λιγότερη από σένα Γωγουλινάκι, θα αφεθώ στα κατώτερα ένστικτά μου. Θα τους είχε πάρει και θα τους είχε σηκώσει! Να σκεφτώ το παιδί μου πεσμένο κάτω και να το χτυπάνε; Έρχονται απανωτά τα εγκεφαλικά! Έχει δίκιο η Ελίνα, έπρεπε να τους το πείτε εγγράφως, κι εγώ αργότερα έμαθα ότι μπορούσα να το κάνω. Εμείς δυστυχώς τον σταματήσαμε, είχε μείνει σχεδόν ένα εξάμηνο σπίτι, και να σκεφτείς ότι του μιλούσαν άσχημα, όχι να τον χτυπήσουν κιόλας. Την παθητική αποδοχή φοβάμαι, πως μπορεί να παρερμηνευθεί η ανωτερότητα που θα δείξει ο Παύλος ως φόβος, άρα και εύκολο να τον πειράξουν ξανά. Απορίας άξιο όμως είναι, γιατί αυτά τα παιδιά έβγαλαν τόση εχθρότητα. Ακόμη κι αν ο Παύλος είχε μαλώσει μαζί τους, όλα μαζί ενάντια σε έναν; Στη συνέχεια οι άλλοι γονείς τί στάση κράτησαν;

    Δώστου από τις πιο σφιχτές αγκαλιές σου, να πάρει από σένα κι άλλη δύναμη, να μην τους αξιώσει την προσοχή του... δώστου κι ένα φιλί κι από μένα. Σας αγαπώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου λυπάμαι, δεν το γνώριζα αυτό για το παιδί σου. Έγραψα παρακάτω λίγο πιο αναλυτικά το συμβάν. Η πράξη της διευθύντριας και της δασκάλας είναι να κάνουν μια παρατήρηση στα παιδιά πως αν ξανασυμβεί θα ειδοποιήσουν τους γονείς τους. Αυτό μόνο, εμείς μιλήσαμε με δυο μαμάδες που γνωρίζουμε οι άλλες δυο δεν ξέρω καν ποιες είναι. Λόγια διευθύντριας "Ε, τους κάναμε παρατήρηση, τους είπαμε πως την επόμενη φορά θα φωνάξουμε τους γονείς τους, ε τι άλλο να κάνουμε; Να τα χτυπήσουμε; "

      Διαγραφή
  11. ακόμα κι αν το παιδί σου είχε μεγαλοποιήσει τα πράγματα σε καμια περίπτωση δεν έπρεπε να σου μιλήσουν έτσι! Έπρεπε να πουν πως θα εξετάσουν το ζήτημα πως θα μιλουσαν στα παιδιά ,δηλαδή η δασκάλα τους επιβάλλεται να μιλησει μέσα στην ταξη ,αρχικά χωρις να στοχοποιήσει κανένα παιδί και να εξηγησει τι συμβαινει όταν χτυπάμαι -ενοχλούμαι κάποιο παιδί κ.τ.λ.,να κοιτάζει έντονα τους ταραξίες να τα βάλει να συζητησουν πάνω στο θέμα ,ειδικά τους ταραξίες ,πάντα χωρίς να κατακρίνει τα συγκεκριμένα άτομα και μετά να προσέχει καθημερινά τις κινήσεις τους!
    Έπρεπε να σε καθησυχάσει πως ΑΥΤΟ θα κάνει ! Αν συνεχίσει το θέμα ,μην φοβηθείς κανέναν ,κάνε και την γραπτη καταγγελία ,πήγαινε και στην πρωτοβάθμια και μην αφήσεις το παιδί με τίποτα να ανεχέται τέτοιες συμπεριφορές!
    Θα σου έλεγα να ψάξεις αρχικά να μην ασχοληθείς με τους άλλους γονείς ,δε θα βρεις κατανόηση γιατί αν ήταν σωστοί ήδη θα είχαν μάθει τρόπους στα παιδιά τους!
    Μίλησε στο παιδί σου και πες του να μην τους φοβάται αλλά να μιλήσει ο ίδιος στα παιδιά και να γίνουν φίλοι ( αν τους θέλει )....θα είναι μαζί τα υπόλοιπα χρόνια ,τσακωμοί πάντα γίνονται στην αρχή ,αλλά με συζήτηση σιγά σιγά λύνονται!
    Αν συνεχίσουν να τον χτυπούν όμως πράξε τα δέοντα!
    Γνώμη μου είναι πως αν δέχεται τα χτυπήματα θα είναι πάντα υποχειριό τους ,ας δώσει κι αυτός καμία....συγνώμη αλλά εγώ έτσι τους λέω ,αν άλλοι τους επιτίθονται πρώτοι !
    Έχουμε γίνει ζούγκλα και πρεπει να επιβιώσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ειμαι και εκπαιδευτικός και απο την συγχισή μου έκανα λάθη που χτες μάθαινα στα παιδιά μου : χτυπάμε -ενοχλούμε ειναι το σωστο...

      Διαγραφή
    2. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Κ. ζήτησε λίγο κρουασάν από τον Παύλο στο διάλειμμα. Ο Παύλος του έδωσε ένα κομμάτι και ζήτησε από τον Κ. να του δώσει κι εκείνος ένα κομμάτι από το δικό του κολατσιό. Ο Κ. αρνήθηκε, ο Παύλος του είπε πως δεν είναι δίκαιο αυτό και τότε ο Κ. νευρίασε κι άρχισε να τον σπρώχνει ώσπου στο τέλος πιάστηκαν στα χέρια. Ο Παύλος είναι ένα παιδί που αν του δώσεις μία θα σου δώσει κι αυτός κι ίσως παραπάνω σε καμία περίπτωση όμως δεν χτυπάει αν δεν τον χτυπήσεις. Στην πορεία ο Κ. φώναξε άλλα 3 παιδιά που πιθανώς κάνουν παρέα για ενίσχυση και όλοι μαζί τον κυνηγούσαν μέχρι που το έριξαν κάτω και τον κλότσαγαν. Όταν του είπα γιατί δεν το είπες στην κυρία μου απάντησε πως ήταν στο γραφείο και δεν θέλει να την ενοχλούμε όταν είναι εκεί (πράγμα το οποίο φυσικά και δεν παραδέχτηκε η δασκάλα του). Όταν δε μπήκαν στην τάξη και της το είπε αυτή είπε πως θα το τακτοποιήσει αλλά δεν έκανε τίποτα. Αυτό ακριβώς της είπα το πρωί που την έπιασα ζητώντας της εξηγήσεις κι αυτή να επιμένει πως δεν γνώριζε τίποτα! Ακόμη κι όταν ο Παύλος της είπε με παραπονεμένο ύφος "κυρία δεν θυμάστε; σας είπα οτι ο Κ με χτυπάει στα διαλείμματα" αυτή επέμενε πως όχι δεν μου είπε τίποτα! Για τόσο θέατρο μιλάμε...

      Διαγραφή
  12. Δεν ξέρω τι να πω, έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ, τι να σου κάνουν οι συμβουλές των άλλων όταν εσύ βιώνεις αυτή την κατάσταση...μην το αφήσεις έτσι πάντως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα μπορεί να μην μπορούν να πάρουν τον ψυχικό μου πόνο όμως με βοηθάνε στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Ειδικά οι συμβουλές των ειδικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών λειτουργούν έχουν φυσικά μεγάλη βαρύτητα. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.

      Διαγραφή
  13. εγώ ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω.. απ' ότι θυμάμαι στο δημοτικό πάντα στα διαλείμματα υπήρχε ένας δάσκαλος έξω ο οποίος έχει "το νου του".. πώς δεν υπήρχε κανείς έξω σε σας;.. ακόμα και γι' αυτό θα πρέπει να ζητήσεις εξηγήσεις..
    και συμβουλή μου.. αν γίνει ξανά πήγαινε στον "νταή", ας είναι και η μάνα του μπροστά ακόμα καλύτερα- και πες του πως αν ξαναγγίξει τον Παύλο θά' χει να κάνει μαζί σου.. τελεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τζίνα μου υπάρχουν 4 δάσκαλοι που επιτηρούν αλλά κανείς δεν έχει ενημερώσει αυτά τα παιδιά για αυτό. Ακόμη κι εγώ το έμαθα εκείνη την ημέρα του περιστατικού κι όταν είπα στην διευθύντρια γιατί δεν έχει ενημερώσει τα πρωτάκια για αυτό γύρισε και μου είπε "Εγώ να τα ενημερώσω;;;" "Ε ποιος εγώ;" της απαντώ. Για γέλια καταστάσεις. Αλλά αν το φτάσω στα άκρα θα φάνε μηνύσεις και οι εφημέριοι εκείνης της ημέρας.

      Διαγραφή
  14. Γεωργία μου είμαι η τελευταία που θα σου πει τι να κανεις γιατί δεν έχω ιδέα... Να προσέχεις τον Πάυλο σου. Μη δείχνεις ότι στεναχωρήθηκες πολύ γιατί επειδή είναι και ευασισθητος μπορεί να μη σου ξαναπει κάτι για να μη σε στεναχωρήσει..

    Περισσότερο από όλα με ανυσηχησε το περιστατικο με τη δασκάλα που άφησε τον Παυλο να περιμένει μόνος του. Η γυναικα δεν είναι στα καλά της.... Αυτή να την έχεις από κοντά!! Μου δείχνει άνθρωπο ανευθυνο που μετά προσπαθεί να καλύψει τις βλακείες του με δε ξέρω δεν είδα....

    Θα την βρείτε την άκρη και μακάρι αυτό να ήταν ένα χαζό περιστατικό ανάμεσα σε χαζα αγόρια... Τα θυμάμαι και εγώ από τα δικά μου σχολικά χρόνια. Τα αγόρια είναι πολύ σκληρά σε αυτη την ηλικία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε Χριστίνα μην μου το ξαναπείς αυτό! Δηλαδή επειδή δεν έχεις παιδί δεν μπορείς να κρίνεις μια κατάσταση δίκαια; Εντωμεταξύ τα έχεις καταλάβει όλα, το πόσο ευαίσθητος είναι ο Παύλος κι ότι δεν θέλει να με στεναχωρεί ισχύει όντως. Η δασκάλα μάλλον δεν πρέπει όντως να είναι στα καλά της ή διαφορετικά το παίζει τρελίτσα. Να δω φέτος ποιος θα τρελάνει ποιον!

      Διαγραφή
  15. Ανώνυμος7/10/15, 5:53 μ.μ.

    Δεν σας ξερω,οπως φαινεται να σας ξερουν οι υπολοιπες μαμαδες αλλα θα σας πω αυτο: ο γιος μου παει 3η φετος και ειναι αντιστοιχα η 3η χρονια που ειναι αγελαστος κ απαθβς με.το σχολειο.Ο λογος το bullying και η απομονωση που του ασκουν ολοι,εφοσον εγω παρενεβην δυναμικα οπως καποιοι προτεινανε μιλωντας κ σε διευθυντες κ σε δασκαλους και σε γο εις στο τελος........απουελεσμα λοιπον ειναι να μην τον παιζουν.Να μην τον καλουν σε κανενα παρτυ ( μεγαλο στοιχημα τα παρτυ στο δημοτικο)ο ιδιος να μη πηγαινει εδω και 2 χρονια σε εκδρομες και στις γιορτες που παω και εγω να μην μπορω να κρατησω τα δακρυα μου απο το ποσο μονος ειναι.....το χειροτερο ειναι το bullying προς εμενα την ιδια απο τους γονεις....γιατι οπως αντιλαμβανεστε δεν φταινε τα παιδακια.Εννοειται οτι φταινε οι γονεις ....και βεβαια δεν με.χαιρετανε δε μου μιλανε δε με παιζουνε ουτε εμενα...γιατι ΤΟΛΜΗΣΑ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑ.
    δυστηχως εγω για πολτ σοβαρους λογους γενιμευμενης ατυχιας και δυστηχιας δε μπορω να αλλαξω σχολειο.Αλλα.εγβ αν δε φτιαξει η κατασταση θα σας συμβουλευα να αλλαξετε σχολειο.Ξερω ξερω:γιατι να γινει το δικο τους...γιατι να φυωετε ηττημενοι κλπκλπκλλ.....ολα αυτα καλα ειναι στη θεωρια αλλα εδω μιλαμε.για εμπειριες που χαραζονται ,για μερες που παιρνανε και μενουν ανεξιτηλες στις παιδικες ψυχες.Σκασιλα μου και η ανωτεροτητα και η νικη......θα φευγα αν μπορουσα χτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλικρινά ανατρίχιασα διαβάζοντας το σχόλιο σας. Πόσο σας καταλαβαίνω και σας συμπονώ, είναι πραγματικά πολύ άσχημο αυτό που σας συμβαίνει και άδικο. Αυτό θέλω να κάνω , να αλλάξουμε σχολείο αλλά δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό. Δεν θα νιώσω σε καμία περίπτωση ηττημένη αντιθέτως θα έλεγα πως νίκησα αν τα καταφέρω. Σήμερα κιόλας πάλι του έλεγαν πως το σχολείο είναι δικό τους και να φύγει από εκεί... Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτός ο κύκλος, γιατί τώρα από την σωματική βία πέρασαν στη λεκτική. Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το σχόλιο, θέλω να αλλάξει η κατάσταση αυτή, προσπάθησε το πιο πολύ σε παρακαλώ.

      Διαγραφή
  16. Απο τη μέρα που μου το είπες το σκέφτομαι συνέχεια...και όσο το σκέφτομαι τόσο θυμώνω.
    Δεν είναι δυνατόν να λες "εγώ θα ενημερώσω τα παιδιά για τους εφημερεύοντες;"
    Ε ποιος θα τους το πει. Είναι πρωτάκι, είναι στην αυλή, δε βλέπει τη δασκάλα του...λογικό δεν είναι να φοβηθεί και να νιώσει απροστάτευτο;
    Απο την πρώτη μέρα τους το λέω. Πως αν δεν είμαι εγώ εξω είναι 4 δάσκαλοι. Τις πρωτες μέρες με την πρώτη εννοείται πως το γραφείο δε με βλέπει.
    Εδώ πως καθόμαστε στις τούρκικες τουαλέτες τους δείχνω , το βασικό δε θα τους το πω;

    Επίσης όταν κάποιοι γονείς δεν εμφανίζονται πάντα παίρνεις τηλέφωνο. Μπορεί να ναι κακός προγραμματισμος ( ποιος θα πάρει το παιδί) , μπορεί να ναι αναισθησία ( καλέ εντάξει θα το πάρω αργότερα σιγά) μπορεί χτυπάω ξύλο ο γονιός να ναι στο νοσοκομείο ( ακραίο αλλά μπορεί να συμβεί )

    Αλλο φάουλ που έβγαλε ψεύτη τον μικρο. Τι εμπιστοσύνη να της έχει τώρα το παιδί;

    Μπράβο του και μπράβο σας που σας μίλησε. Πολλά παιδιά δε το κάνουν γιατί νομίζουν πως θα τα μαλώσουν και απο πάνω.

    Κρίμα πάντως που οι πρώτες μέρες στο σχολείο δεν είναι γεμάτες μονο με χαμόγελα.
    Μόνο αυτό θα επρεπε να συμβαίνει όλες τις μέρες, για όλα τα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γεωργία μου μόνο να φανταστώ μπορώ τι περάσατε και πως νιώσατε ο καθένας σας ξεχωριστά. Θα τονίσω και εγώ πόσο σημαντικό είναι που σου μίλησε ο μικρός. Από εκεί και πέρα είμαι σίγουρη πως θα χειριστείς το θέμα σωστά. Πρέπει να φωνάζουμε, να διεκδικούμε για να πάψουν αυτά τα αισχρά φαινόμενα κυρίως από την πλευρά των εκπαιδευτικών και των γονέων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο στεναχωριέμαι όταν ακούω τέτοια... Σε τέτοιες ηλικίες να έχουν τέτοια συμπεριφορά...!!!!!και το σχολείο τι νομίζει;; Αν κάνει πως δεν έγινε σημαίνει ότι δεν έγινε;;; Ελπίζω να βρεις άκρη με τους γονείς τουλάχιστον αν και αυτές οι συμπεριφορές από εκεί ξεκινάνε και δυστυχώς οι γονείς αρνούνται να δουν το πρόβλημα στο παιδί τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. θα πω και πάλι τη γνώμη μου ,χωρίς να σημαινει πως ειναι η σωστη.Λίγο απο την εμπειρία μου θα σου καταθέσω: είμαι εναντιον του να σκέφτεσαι να αλλάξεις αμέσως σχολειο ,εκει μπορει να αντιμετωπίσει χειρότερα και μετά;
    Εχω γιο 17χρ.και διδυμα 8χρ.Πάντα συνεβαιναν τετοιες καταστάσεις στα παιδιά μου! Όμως εγω προσπαθουσα να δυναμωσω το χαρακτηρα τους λέγοντάς τους πως αυτά τα παιδια ειναι παραμελημένα απο τους γονεις τους ,λένε λόγια για να σε στενοχωρήσουν ,να σε θυμώσουν και έτσι ευχαριστιούνται! Μην τ'ακούς ,να τους λες πράγματα που να συμφωνούν με τα λεγόμενά τους π.χ. ''α ,δικό σας ειναι το σχολείο; πολύ ωραίο να το χαίρεστε!'' σε ό,τι του λένε μάθε τον να τους περιγελά το ίδιο με το να μην δείχνει στενοχώρια και να απαντά αρνητικά...παίρνει λίγες μέρες αυτό ,ανάλογα αν θα το καταλάβει ο γιος σου αυτό και δεν δείχνει στενοχωρημένος! Να καταλάβει πως αυτά τα παιδιά έχουν πρόβλημα και θέλουν κι αυτά λίγη βοήθεια. όχι να τον χτυπάνε φυσικά ,αλλά την λεκτική βία μπορεί να την αντιμετωπίσει και σιγά σιγά θα τον αφήσουν ησυχο....ο μπαμπάς του ,όχι εσύ ,αν συνεχισουν για 2-3 μέρες ,ας πάει να δει ποια παιδιά είναι και με προσοχή ,μη γίνει αντιληπτός από τους γονεις τους ή δασκάλους ας τα φοβερίσει άγρια να μην τον πλησιάζουν καθόλου! Κι αυτό το έχω κάνει και είχε αποτέλεσμα.....η δασκάλα και η διευθύντρια όπως τα λες ειναι απαράδεκτες ,αλλά θα είναι πολύ δυσκολος ο χειρισμός σου για να μη ''βάλει στο μάτι'' το παιδί! Προσπάθησε εκεί ευγενικά για λίγες μέρες ,χωρίς να της υποδεικνύεις τι να κάνει,να της λες μόνο πως νιωθει το παιδί σου . Πιο πολύ εστίασε στο παιδί σου και ενθέρρυνέ τον να κάνει παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά...θέλω να πω πως τα δικά μου ,που είχαν τέτοιες ενοχλήσεις από άλλα, στο τελος (αλλά πέρασαν 2-3 μηνες στην Α Δημοτικού )έγιναν φίλοι με τα παιδια που τα χτυπούσαν ή τα έβριζαν ,αλλά ειχαμε δασκάλα με κατανόηση και βοήθεια από τη μεριά της! Ο ένας μου έλεγε πως θελει να πεθανει ,να μην πηγαινει σχολειο ,αλλά με πολύ συζήτηση έγινε πιο δυνατός ,δεν υποχωρήσαμε αμεσως.Αυτά τα λεω για την αλλαγη σχολειου ,γιατί δεν υπάρχει σχολειο που να μη συμβαινουν αυτά!
    Κουράγιο και δύναμη!
    και συγνωμη για τα κατεβατά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια χαίρομαι να μου γράφεις ελεύθερα τη γνώμη σου και τις γνώσεις σου. Δεν με κουράζεις, ίσα ίσα το εκτιμώ αφάνταστα και σε ευχαριστώ για όλες τις συμβουλές σου.

      Διαγραφή
  20. Σφιχτηκε η καρδια μου ρε Γεωργιτσα.. Εγω παντως δεν θα το αφηνα ετσι.. Οι δασκαλοι θα επρεπε να ειναι εκει να τα προσεχουν, να τα συμβουλευουν, να διευθετουν τετοιες καταστασεις.. να κρατανε τα παιδια μας ασφαλη.. Κι αν δεν το κανουν τοτε η θεση τους δεν ειναι με τα παιδια μας.. Συμφωνω με τη Νασια.. Εστιασε στον Παυλακη.. Το παιδι μας να ειναι καλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αφού η διευθύντρια και οι δάσκαλοι κάνουν τους Κινέζους και προσπαθούν να βγάλουν το παιδί ψεύτη, να απευθυνθείς παραπάνω. Δεν ξέρω ποιος φορέας είναι, η πρωτοβάθμια; Ίσως αν μιλούσες με το συνήγορο του πολίτη ή με το χαμόγελο να μπορούν να σε κατευθύνουν. Μην το αφήσεις όμως έτσι και κυρίως να μην επιτρέψεις σε κανέναν να να δημιουργήσει τύψεις στο παιδί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιωργία μου τα διάβασα όλα με προσοχή. Καταρχήν μην πανικοβάλεσαι. Θα φτιάξουν όλα πρωτίστως επειδή ο Παύλος είναι ένα παιδί έξυπνο κ με αυτοπεποίθηση και στα ειπε όλα αμέσως και επιπρόσθετα επειδή εσείς είστε δίπλα του σε όλο αυτό.
    Υπάρχουν παιδιά που τα καταπίνουν και δεν τα μοιράζονται με τους γονείς τους με αποτέλεσμα τραγικές ψυχολογικές επιπτώσεις.
    Συμφωνώ με τη Νάσια. Επικεντρώσου στον Παύλο. Είναι πανέξυπνος και θα το χειριστεί σούπερ. Αυτά τα πράγματα θα συμβαίνουν στη ζωή των παιδιών μας και δυστυχώς δεν θα είμαστε πάντα εκεί να τα προστατεύουμε. Οποτε πρέπει να τα εφοδιάσουμε σωστά και να είναι ετοιμοπόλεμα:)
    Δεν είμαι σκληρή. Είμαι ρεαλίστρια και δεν σου μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί έχω βρεθεί και στις δύο πλευρές. Και να κοροιδεύουν το γιο μου και ο γιος μου να έχει χτυπήσει ένα συμμαθητή του. Στην πρώτη περίπτωση του μιλησα και τον συμβούλεψα πως θα το χειριστεί. Με χιούμορ κ άνεση. Και πραγματικά το αντιμετώπισε φοβερά.
    Στη δεύτερη περίπτωση και πιο σοβαρή για μένα, με ενημερωσε αρχικά η δασκάλα του (πέρυσι στη Β' Δημοτικού) η οποία με πήρε τηλέφωνο πριν σχολάσουν. Κατόπιν μου τα είπε κ ο δικός μου που ήταν σαν μαραμένο χρυσάνθεμο όταν πήγα να τον πάρω. Τρελάθηκα! Ο γιος μου να σηκώσει χέρι!! Συζητήσαμε πολύ, πήρα την άλλη μαμά τηλ κ ζήτησα συγνώμη και την επόμενη μέρα του πήγαμε ένα μικρό δωράκι σαν συμφιλίωση. Έγιναν πολύ καλοί φίλοι μετά από αυτό!
    Τι θέλω να πω. Ότι όλα είναι θέμα χειρισμών. Αρχικά από το Διευθυντή του σχολείου κ τους εκπαιδευτικούς και κατόπιν απο εμας τους γονείς. Στο σχολείο μας δεν αφήνουν τέτοια φαινόμενα να ανθίσουν. Τα κόβουν απ τη ρίζα!
    Και εμεις οι γονείς προσπαθούμε να είμαστε δεμένοι ώστε να ειναι δεμένα και τα παιδιά μας και πράγματι αυτο λειτουργεί μακροπρόθεσμα. Όταν δημιουργούνται εντάσεις με εμάς, αυτοματα μεταφέρονται και στα παιδιά. Έτσι πάμε σε όλα τα πάρτυ, ανταλλάσουμε τηλέφωνα με μαμάδες, συνταγές και βλακειούλες:)

    Οποτε σε συμβουλεύω να το χειριστείς ομαλά, χωρίς εντάσεις. Αν δείς πως δεν στρώνει η κατάσταση, τότε ανέβασε ταχύτητες!!!
    Δεν δικαιολογώ σε καμία περίπτωση τηνδασκάλα σας και τη Διευθύντρια τις οποίες θεωρώ φάουλ και πιστευω πως η αντιδρασή τους αυτή ήταν αμυντική γιατί ξέρουν καλά πόσο λάθος έκαναν! Ούτε φυσικά δικαιολογώ το σχολικό εκφοβισμό. Απλά σου λέω να μην ανησυχείς γιατί έχετε γερές βάσεις και θα το αντιμετωπίσετε.
    Αλί στα παρατημένα παιδιά θύματα κ θύτες από προβληματικές οικογένειες....

    Είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά γιατί είστε εσείς μια δεμένη φαμίλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χτες άφησα ένα σχόλιο κάτω από τη Νάσια...το έφαγε ο βλόγερ.
      Συμφωνούσα απόλυτα μα τη Νάσια και τις ας τις πούμε προτάσεις της.
      Και η Δημητρούλα, μια χαρά τα είπε όμως! :)

      Όλα είναι θέμα χειρισμών.
      Κατανοώ το θυμό και την απογοήτευση των γονιών αλλά οι αντιδράσεις που οδηγούνται μόνο από το θυμικό δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Ούτε η φυγή είναι λύση. Ας σκεφτόμαστε και τα μηνύματα που περνάμε στο παιδί, σε δεύτερο επίπεδο.
      Επίσης η βία, ο θυμός και τα άσχημα λόγια στα παιδιά ή στους γονείς τους, προκαλούν σύγχυση στο παιδί μας. Το να σε χτυπούν ή να σε βρίζουν είναι κακό αλλά εγώ ο γονιός μπορώ να το κάνω.

      Εστιάζουμε στο παιδί μας. Πάντα.
      Τα συνεχή παράπονα και συζητήσεις με τη δασκάλα μπορεί να την ενοχλήσουν ( που θα το έχουν κάνει ήδη ) και δεν θα έχεις τη συνεργασία της έτσι.
      Έχω δουλέψει σε παιδικό σταθμό, ξέρω πως οι μαμάδες που τσιγκλούσαν συνέχεια, ρωτούσαν , έδιναν οδηγίες, έκαναν παρατηρήσεις κλπ κι ας ήταν από καθαρό ενδιαφέρον, γίνονταν αντιπαθητικές στις Νηπιαγωγούς ( και οι κοπέλες ήταν άψογες κατά τα άλλα ως άνθρωποι).
      Θέλω να πω πως όλα είναι θέμα διπλωματίας.
      Ενθάρρυνε το παιδί, μην επηρεάζεσαι από γνώμες μη ειδικών, ή γονιών που αρπάζονται και το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι η ανταπόδοση και η βία!

      Τέλος σου έγραφα χτες... έχει ειδικούς στο σχολείο σας; Στην κοινότητα;
      Χτες βγήκαν τα 5μηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ (με πήραν κι εμένα ☺)
      Όλα τα σχολεία θα επανδρωθούν με ψυχολόγους και Κοινωνικούς Λειτουργούς.
      Μία απο τις δράσεις που θα τρέξουν σίγουρα θα είναι για την ενδοσχολική βία. Οπότε, θα βοηθηθεί πιστεύω η σχολική σας κοινότητα και το μέλλον θα είναι καλύτερο. θα το δεις.

      Διαγραφή
  23. κανονικα δεν γραφω σε τετοιου ειδους ποστ αλλα δεν ξερω κατι με εκανε να απαντησω.... τσαντιστηκα!!!!!!30 χρονια πριν ρε γαμωτο δεν ειχαμε τετοια θεματα....οταν πηγαινα εγω σχολειο ημασταν ολοι ισοι.. και ο ψηλος και ο κοντος και ο χοντρος και ο γυαλακιας και ο αλβανος και και και... τωρα τι εχει αλλαξει?αυτο με προβληματιζει....μιλα με τους γονεις του αλλου παιδιου....ξανα!πηγαινε σπιτι τους και πιασε το παιδι μπροστα τους ...απευθυνε του ερωτηματα και οχι μονολογο να δεις τι εχει να πει...να ειμαι ειλικρινης εγω θα αλλαζα σχολειο....δεν θα το αφηνα λεπτο παραπανω εκει...οχι για το αλλο το μην το χαρακτηρισω παιδι αλλα για τους εκπαιδευτικους...νοειται εκπαιδευτικος να σου μιλαει ετσι?να μην υποστηριζει το παιδι?να το αφηνει να περιμενει στο προαυλιο ενω εχουν σχολασει?και απο οτι λες μιλαμε για ενα 6χρονο παιδακι!!!αν εφευγε μονο του και χανοταν?τι θα γινοταν???
    δεν ξερω ειμαι πολυ εκνευρισμενη αυτη τη στιγμη..τη δασκαλα και την διευθυντρια θα την επαιρνε και θα τη σηκωνε..και μετα θα φευγαμε με το υφος του νικητη αφου τους εκανα οσο κακο μπορουσα να τους κανω..σε ιδιωτικο το πας η σε δημοσιο?γιατι το ιδιωτικο το καταστρεφεις πολυ πιο ευκολα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος8/10/15, 1:11 μ.μ.

    eisai pseftra kai gia kakh sou tixi dn eisai h monh pou kserei thn istoria kai desto kai apo mia allh skopia eisai h monh mana pou exeis olo provlhmata me to sxoleio mipos dn fteei to sxoleio alla esu? telos panton sto thema mas to skatoblock pou egrapses einai psemata dn eginan etsi ta pragmata kai phgene na se koitaksei kanenas giatros kologipsterou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θες να μας πεις πως έγιναν τα πράγματα λοιπόν;

      Διαγραφή
    2. Εάν η Geo είναι ψεύτρα, μπορείς να μας δώσεις τον ορισμό του τι είσαι εσύ; Γιατί αν μη τι άλλο είσαι τουλάχιστον δειλή και δεν έχεις το θάρρος να υποστηρίξεις επώνυμα τις δηλώσεις σου, και είσαι και απαράδεκτη γιατί αν μη τι άλλο είσαι μάνα, προφανώς ενός εκ των bully, και αντί να κοιτάξεις γιατί μπορεί να υπάρχει αυτή κατάσταση κ τι ωθεί το παιδί σου στο να είναι επιθετικό, με την στάση σου διαιωνίζεις το πρόβλημα και δυστυχώς για σένα σε λίγα χρόνια θα χτυπάς το κεφάλι σου, και το φταίξιμο θα είναι όλο δικό σου. Το πρώτο πρότυπο που εχουν τα παιδια είναι η μάνα. Όλες μανάδες είμαστε και όλες το καλύτερο για το παιδί μας θέλουμε, και πάνω από όλα να βγάλουμε ένα καλό παιδί στην κοινωνία γι'αυτό και είναι ευθύνη μας να είμαστε από πάνω του σε καλά κ σε κακά.

      Διαγραφή
    3. εσύ που τόσο εύκολα κατηγορείς την Γεωργία..αν έρθει αύριο ο γιος μου και κυνηγάει το παδί σου να το χτυπήσει μην παραπονεθείς...να το θεωρήσεις φυσιολογικά και να το αφήσεις να της τρώει..και να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές..και εσύ σαν μάνα να μην έχεις το δικαίωμα να μιλήσεις να τα πεις μην τυχόν και σε πουν ψεύτρα..και όταν μια μέρα το παιδί σου ( το κακοποιημένο από ψευτόμαγκες που τα ανάθρεψαν έτσι μανάδες με ξύλο και βούρδουλα) θα φύγει απο το σπίτι και παέι σε κάποιο μέρος να σπουδάσει, όπου και εκεί θα ανέχεται και άλλους τέτοιους βλάκες και δεν θα τολμάει να σου μιλήσει, μην αναρωτηθείς αν μια μέρα το βρεις πεταμένο σε καμιά αλάνα ή εξαφανισμένο..έλεος δηλαδή..

      Διαγραφή
  25. @Ανώνυμος από τον τρόπο που εκφραστήκατε καταλάβαμε ποιος είναι ψεύτης/τρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Γεωργία μου σήμερα διάβασα το κείμενό σου και λυπάμαι τόσο πολύ! Πραγματικά... Καταρχήν θα σου έλεγα να μιλήσεις με ένα παιδοψυχολόγο για το πώς να το διαχειριστείς το θέμα, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Πολλές φορές πίσω από τέτοια περιστατικά κρύβεται ένα ή περισσότερα κακοποιημένα παιδιά. Δεν είναι τόσο απλό το θέμα bullying για να το ξεπερνούν έτσι οι εκπαιδευτικοί. Και τα παιδιά δεν τα φαντάζονται αυτά. Ακόμη κι αν δεν ήταν τόσο έντονο, το παιδί έτσι το βίωσε και έχει δικαίωμα να το εκφράσει ως τέτοιο και εμείς να το δεχθούμε. Πόσο λυπάμαι! Αν μπορώ να βοηθήσω σε οτιδήποτε είμαι στην διάθεσή σου, να το ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αγαπητε ανωνυμε... εισαι απο το σοι-συναφι-συμμορια του Κ. υποθετω.. Να τα χαιρεστε τα καμαρια σας.. Από οτι βλεπω εσυ ντρεπεσαι και για το ονομα σου..εεε... πόσο μαλλον να εχεις και το θαρρος να πεις τα πραγματα οπως εγιναν.. κριμα.. ps τι ειναι το kologipsterou ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Και μόνο που διάβαζα κι έβαζα ταυτόχρονα το παιδί μου στην θέση του Παύλου μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια. Δεν ξέρω πως νιώθεις κι ούτε ξέρω πως θα αντιδρούσα σε μια τέτοια περίπτωση. Εύχομαι να βγείτε όλοι σας αλώβητοι από αυτή την κατάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα και καλύτερη αντιμετώπιση από το σχολείο..συνήθως λένε οτι τα παιδιά υπερβάλουν για να βγουν αυτοί λάδι..είμαι σίγουρη πως η κυρία δεν του έδωσε καν σημασία..πρέπει να ξέρει η κυρά αυτή, που δυστυχώς είναι και παιδαγωγός, ότι το bullying έχει πολλές μορφές...και υπάρχει από τις πολύ μικρές ηλικίες...και στην κυρία που σχολίασε τόσο άκομψα έχω να πω ότι είμαι σίγουρη πως το παιδί της (αν είναι και αυτό μέλος της "συμμορίας" με κάποιο τρόπο έχει κακοποιηθεί..είτε λεκτικά είτε σωματικά και για αυτό θέλει να χτυπήσει τον παύλο μαζί με τον Κ. και τους υπόλοιπους..αυτό που έχει να κάνει αντι να σχολιάζει με τόσο σαχλό και άσχημο τρόπο είναι να κάτσει να δει τι κακό έχει κάνει σαν μάνα...απο την άλλη...αυτό που λένε οτι τα παιδιά τα παραλένε και βάζουν σάλτσες πολύ μου τη δίνει στα νεύρα..όχι κυρία μου...τα δικά μας παιδιά δεν τα έχουμε μεγαλώσει παραμυθιαζοντάς τα ή λέγοντάς τους ψέμματα για να τα αποφύγουμε..και δνε λένε ψέμματα ούτε τα παραλένε γιατί δεν ξέρουν καν τι είναι αυτό..και μπορούν και αντιλαμβάνονται ΠΟΤΕ μια κατάσταση είναι σοβαρή και δεν χωράει αστεία..Γεωργία να το φτάσεις ως το τέλος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλησπέρα. Είχα ασχοληθεί με το θέμα του σχολικού εκφοβισμού πριν από αρκετούς μήνες, συμμετέχοντες σε δράσεις ευαισθητοποίησης κατά του φαινομένου σε δημοτικά σχολεία (είμαι ψυχολόγος). Από την εμπειρία μου αυτή κατάλαβα, πως υπάρχει μεγάλη έλλειψη πληροφόρησης ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς για το ζήτημα (συχνά δε μπορούν καν να αναγνωρίσουν τις διάφορες μορφές του bullying), ενώ παρατήρησα η ίδια δασκάλα η οποία, αν και είχε μεγάλο πρόβλημα στην τάξη της, εντούτοις αδιαφορούσε σχεδόν προκλητικά. Θα σας έλεγα, λοιπόν, έχοντας διαβάσει την περιγραφή σας της στάσης των εκπαιδευτικών στο σχολείο του γιού σας, όταν τους μιλήσατε για το πρόβλημα, να μην περιμένετε πολλά από τα συγκεκριμένα άτομα. Δεν είναι ασυνήθιστο οι εκπαιδευτικοί να παρουσιάζουν άρνηση ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει με παιδιά που έχουν την ευθύνη τους. Βλέπω, όμως, ότι το παιδί σας αντιμετωπίζει όντως πρόβλημα, που δεν πρέπει να μείνει χωρίς φροντίδα. Μου λείπουν πολλά στοιχεία, για να μπορέσω να σας δώσω κάποια συμβουλή (για παράδειγμα, τον κακομεταχειρίζονται παιδιά της ίδιας παρέας ή έχει κι άλλους φίλους, στους οποίους μπορεί να στραφεί;), θα σας δώσω, ωστόσο, κάποια στοιχεία για το πού μπορείτε να απευθυνθείτε : www.epsype.gr (είναι η ιστοσελίδα της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου). Εκεί θα δείτε τρεις τηλεφωνικές γραμμές που απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς, σε γονείς και ενηλίκους γενικώς, που τους απασχολούν θέματα που αφορούν στα παιδιά τους και σε παιδιά κι εφήβους (υπάρχει μια γραμμή για κάθε μία από τις τρεις κατηγορίες ενδιαφερομένων). Πιστεύω πως, τηλεφωνώντας στον αριθμό για τους γονείς, θα βρείτε εξειδικευμένη πληροφόρηση για το πώς να χειριστείτε την κατάσταση που έχει προκύψει. Καλή τύχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες. Το συμβάν έγινε μόνο μία φορά κι αντέδρασα, από ότι λέει δεν έχει άλλους φίλους πάρα μόνο τον Κ.

      Διαγραφή
  31. Γεωργία μου τα λόγια είναι φτωχά μπροστά σε αυτά που νοιώθω διαβάζοντας τα γεγονότα... Σα μητέρα μεγαλύτερου παιδιού και φίλη της παιδοψυχολόγου του σχολείου, το μόνο που μπορώ να σε συμβουλέψω είναι να δυναμώσεις τον Παύλο... Δυστυχώς και θα το ξαναπαώ ΔΥΣΤΥΧΩΣ .. σε όποιο σχολείο και να τον πας το bullying θα υπάρχει.. Είναι ψέμα να εθελοτυφλούμε... Είτε τα στέλνουμε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό το bullying είναι παρών... Για αυτό εκτός από τις δικές σας χρήσιμες συμβουλές ενδυνάμωσης καλά θα κάνεις είτε μέσα από τα blogs που γνωρίζεις, ειτε προσωπικά να συμβουλευτείς έναν παιδοψυχολόγο.. Είναι η μόνη λύση για να βοηθηθείτε και οι γονείς.. για να μη τρλαθείτε... Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Επανέρχομαι, γιατί είχα μια ιδέα που μπορεί να βρείτε χρήσιμη : από την προηγούμενη χρονιά, αν δεν κάνω λάθος, ξεκίνησε ένας θεσμός σε ορισμένα δημοτικά σχολεία, στο πλαίσιο του οποίου παιδιά της έκτης τάξης "υιοθετούν" πρωτάκια, αναλαμβάνουν δηλαδή να τα βοηθούν, να τα υποστηρίζουν, να τα υπερασπίζονται. Ακόμη κι αν αυτό δεν εφαρμόζεται στο σχολείο του παιδιού σας, ίσως θα μπορούσατε να απευθυνθείτε σε κάποιο από τα πιο μεγάλα παιδιά, αν το γνωρίζετε, ζητώντας του στα διαλείμματα να έχει το νου του. Πάντως, μεγάλη σημασία έχουν οι αντιδράσεις των παρατηρητών: αν καταλάβουν ότι φέρουν κι εκείνοι ευθύνη που ο εκφοβισμός συνεχίζεται, μπορούν πολύ αποτελεσματικά να παρεμβαίνουν, όποτε γίνεται κάτι τέτοιο μπροστά στα μάτια τους. Θέλω να πω, και τα υπόλοιπα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν, με το να μην ανέχονται περιστατικά bullying. Αρκεί να ενημερωθούν και να το καταλάβουν. Γιατί, από εκείνη τη στιγμή κι ύστερα, δε μπορείτε να φανταστείτε τι βοήθεια προσφέρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τι να πω και τι να πρωτοσχολιάσω! Έχω στεναχωρηθεί πολύ ρε γμτ! Είναι όντως απογοητευτικό να ξέρεις ότι υπάρχει τόση σαπίλα στην κοινωνία μας, από τόσο μικρή κοινωνία... Γεωργία μου, καταρχήν είναι πολύ καλό που ο Παύλος είχε τη δύναμη να το μοιραστεί μαζί σας, είναι πολύ σημαντικό που το εξέφρασε! Συνέχισε να ενθαρρύνεις το παιδί σου, να του εξηγείς το σωστό, να είσαι δίπλα του φύλακας άγγελος και είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά! Να μου τον φιλήσεις και μια αγκαλιά για 'σενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανώνυμος8/10/15, 7:13 μ.μ.

    Ίσως να ωφελούσε το παιδί να συμμετέχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες στις οποίες να περνά καλά, έτσι για να αναπληρώνει την χαρά που έχει χάσει από το σχολείο και να κάνει φίλους που θα του προσφέρουν υποστήριξη. Λίγα κολλητιλίκια δικά σου με τη δασκάλα του δε θα έβλαπταν επίσης - ακόμη κι αν τη σιχαίνεσαι πια -, για να προσέχει το παιδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Έχω δει κι έχω δει δασκάλους, αλλά τέτοια αντιμετώπιση δεν έχω ξαναδεί!!
    Όταν πήγαιναν τα δικά μου παιδιά σχολείο είχαμε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και φρόντιζα να είμαι πάντα ενεργό μέλος...δεν κάναμε μόνο γιορτούλες και χάπενινγκ, αλλά μας απασχολούσαν και άλλα θέματα..
    Πολλές φορές μάλιστα οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί ζητούσαν τη βοήθειά μας για πολλά θέματα...
    Είναι καλό σε πολλές περιπτώσεις να μην είσαι μόνος, αλλά ομάδα...αλλά αν υπάρχουν γονείς σαν αυτόν που άφησε το παραπάνω ανώνυμο σχόλιο, ή ακόμα χειρότερα τέτοιος δάσκαλος, τότε όλα δυσκολεύουν!
    Τι να πω...εύχομαι να βγάλετε άκρη και προπάντων να μην ξανααντιμετωπίσετε κάτι ανάλογο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια, για τις συμβουλές και το ενδιαφέρον.
    Πραγματικά με βοηθήσατε πάρα πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Θυμήθηκα, πως υπάρχουν αρκετά παραμύθια με θέμα σχετικό με την ενδοσχολική βία και τον εκφοβισμό, που μπορείτε εύκολα με μια διαδικτυακή αναζήτηση να τα εντοπίσετε. Θα σας βοηθήσουν να μιλήσετε στον μικρό σας για αυτό που του συνέβη και θα του δώσουν ιδέες για το πώς να το αντιμετωπίσει εποικοδομητικά. Ενδεικτικά σας αναφέρω το βραβευμένο βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου "Οι καλοί και οι κακοί πειρατές", των εκδόσεων Παπαδόπουλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος10/10/15, 12:59 μ.μ.

    Αν πω ότι με εκπλήσσει η στάση του σχολείου θα πω ψέματα. Σαφώς και θα αποποιηθουν της ευθύνης. Εύχομαι να είναι το πρώτο και τελευταίο συμβάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Έχω συγκλονιστεί πραγματικά, βέβαια ο μικρός μου είναι μόλις 17 μηνών, αυτό όμως δεν σήμαίνει ότι πρέπει να αγνοούμε τέτοια θέματα. Θεωρώ ότι το χειρίστηκες πολύ σωστά και αυτό δεν το λέω σαν ειδική, αλλά σαν μαμά που θα αντιδρούσε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Έπαθα ακριβώς το ίδιο με τον μικρό μου στην πρώτη η αντιμετώπιση από δασκάλους και διευθυντή το ίδιο τελικά πήγα στο σχολείο τα έκανα λαμπογιαλο και όλα καλά τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου