Ο μικρός μου εξερευνητής


Φτάσαμε 2 ετών σχεδόν κι είμαστε πανέξυπνοι, δραστήριοι κι ομιλητικοί! Πηγαίνουμε πλέον μόνοι μας στην τουαλέτα φωνάζοντας "κακά" κι όταν θέλουμε γάλα φωνάζουμε "άλα". Γενικά όλα θέλουμε να τα κάνουμε μόνοι μας εκτός από ένα πράγμα. Να κρατάμε το μπιμπερό μας! Ω ναι! Δεν πίνει το γάλα σε ποτήρι αλλά σε μπιμπερό και θέλει εμένα να του το κρατάω κι αυτό δεν το κάνει φυσικά από τεμπελιά αλλά από ανάγκη να με νιώθει κοντά του καθώς προφανώς η σχέση γάλα-μαμά είναι άθραυστη. Όπως επίσης και η ροή γάλακτος-μαμά φαίνεται να είναι για τον Άγγελο Ραφαήλ αφού έφτασε σε αυτήν την ηλικία και δεν δέχεται με τίποτα να αλλάξει την ροή στην πιπίλα του μπιμπερό κι έτσι έχουμε μείνει στις 3 μικρές τρυπούλες  :)  



Σε αυτήν την ηλικία λοιπόν τα παιδιά κοιμούνται λιγότερο και κινούνται περισσότερο. Εμείς για παράδειγμα πλέον δεν χρειάζεται να βάζουμε ξυπνητήρι αφού ο Άγγελος Ραφαήλ ξυπνά στις 7:30 το πρωί κι αφού πιεί το γάλα του ξεκινά την περιήγηση σε όλο το μήκος και πλάτος του σπιτιού. Ανεβαίνει και κατεβαίνει καναπέδες και κρεβάτια, σκαρφαλώνει στον πάγκο της κουζίνας και το τραπέζι, αδειάζει όλες τις κούτες με τα παιχνίδια και φωνάζει " yeahhh.." σηκώνοντας τα χέρια του θριαμβευτικά, αλλάζει συνέχεια κάλτσες (χειμωνιάτικη συνήθεια αυτή) και φυσικά με το ζόρι τον κοιμίζω στις 15:00-16:00 το μεσημέρι για μία ωρίτσα μετά βίας. Όταν σηκωθεί δε, αρχίζει ξανά τα ίδια και χειρότερα μαζί με γκρίνια γιατί δεν είναι δυνατόν να του δώσω το ψαλίδι που ζητά, ούτε να τον αφήσω να πιάσει την κούπα με τον ζεστό καφέ.



Τα δίχρονα παιδιά βρίσκονται σε μία περίοδο κατά την οποία οι διατροφικές τους ανάγκες είναι εξαιρετικά υψηλές. Ταυτόχρονα, όντας καθημερινά όλο και πιο δραστήρια χρειάζονται ισχυρή φυσική άμυνα. Σίδηρο και ιώδιο για φυσιολογική πνευματική ανάπτυξη, ψευδάργυρο και βιταμίνη Α και C για φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ασβέστιο και βιταμίνη D για φυσιολογική ανάπτυξη των οστών και των δοντιών,  βιταμίνες του συμπλέγματος Β που βοηθούν στην απελευθέρωση της ενέργειας από τις τροφές και συμβάλλουν στο φυσιολογικό μεταβολισμό της.
Με αυτά τα κριτήρια άλλωστε έψαξα και για το κατάλληλο γάλα που θα του έδινα. Αφού έκανα μια κουβέντα με τις φίλες μου και φυσικά με την παιδίατρο μου, κι αφού φυσικά το δοκίμασε όχι μόνο το παιδί αλλά κι εγώ (το προτείνω πάντα-δοκιμάστε το γάλα του παιδιού σας!) κατέληξα στο ΝΑΝ4 της Nestle.


Από τότε είναι το πρώτο και το τελευταίο γεύμα της ημέρας του. Κάθε πρωί με το που ξυπνάει τρέχει στον καναπέ φωνάζοντας "άλα" και μετά από λίγο ζητάει "αβό". Ο Παύλος ζητά γάλα με δημητριακά, ο Θοδωρής καφέ κι εγώ φτιάχνω ένα τσάι απλώνοντας λίγη μαρμελάδα ή μέλι σε μία φέτα ψωμί.
Κάπως έτσι παίρνει ο καθένας μας την ενέργεια που χρειάζεται κι ειδικά το δικό μου δίχρονο από ενέργεια σκίζει! Μετά το πρωινό μας είναι έτοιμος να εξερευνήσει όλα τα ντουλάπια της κουζίνας μας, να βγάλει όλες τις πετσέτες του μπάνιου από τα συρτάρια ή να ανοίξει το ψυγείο και να βγάλει τα πράγματα από μέσα. Γενικά αν με παρατηρήσει κάποιος θα διαπιστώσει πως τελικά οι περισσότερες δουλειές που κάνω μέσα στη μέρα είναι να τοποθετώ πίσω, στη θέση τους δηλαδή, αντικείμενα πάσης φύσεως.

Τώρα ειδικά που μπήκε ο χειμώνας και στρώσαμε χαλιά κυλιέται σε όλο το σπίτι και κάθε γωνιά για αυτόν γίνεται "σπιτάκι" με ένα σωρό παιχνίδια, μαξιλάρια και κουβέρτες! Πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα κι εκεί να δεις γλέντια είμαι σίγουρη πως θα στολίζω εγώ και θα ξεστολίζει αυτός. Τουλάχιστον εύχομαι να μην κατεδαφίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας :) Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε...

Σχόλια

  1. Καλημέρα Γεωργία! Γέλασα με τις κάλτσες γιατί και η Μελίτα έχει κόλλημα! χαχα! Καλό κουράγιο φιλενάδα γιατί βλέπω ότι τον μικρο τον λες και αντάρτη!!! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα συναγωνίστρια μάνα! Ο Γιώργης είναι 19 μηνών αλλά... τα terrible twos είναι ήδη εδώ! Κάνει όσα ο Άγγελος και μεγάλο του χιτάκι είναι να σέρνει καρέκλες για να καταφέρει να σκαρφαλώσει κυριολεκτικά παντού ή να σκαρφαλώνει στα χερούλια απο τα συρτάρια για ανεβεί στον πάγκο της κουζίνας να μαγειρέψει μαζί μου!!! Σε νιώθω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σκαρφάλωμα θεέ μου δεν το αντέχω, θα πάθω κανένα καρδιακό καμιά μέρα! Πολυάννα μου ομοιοπαθούσα :)

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα! Μου ξύπνησες φοβερές αναμνήσεις! Είχα τους μπελάδες σε δίδυμη version. Τώρα είναι σχεδόν 5, αλλά νοσταλγώ την εποχή που κρατούσα σαν ζογκλέρ δύο μπιμπερό ταυτόχρονα! Απόλαυσε την κάθε στιγμή! Δυστυχώς μεγαλώνουν πολύ γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε δίδυμη version;;; Χαρά στο κουράγιο σου! Όλες οι στιγμές με τα παιδιά μας όση δυσκολία κι αν κρύβουν είναι στιγμές ευτυχίας τελικά. Τις καταλαβαίνουμε αφού περάσουν τα χρόνια. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.

      Διαγραφή
  4. Ακριβώς τα ίδια κάνει και ο δικός μου που είναι ενάμισυ πλέον. Είναι φοβερό όμως το γεγονός ότι έχουν ίδιες συμπεριφορές όλα τους και είναι απόλυτα φυσιολογικές τελικά. Επίσης και εγώ του κρατάω το μπιμπερό για να πιει το γάλα του και πιστεύω ότι ο λόγος είναι ακριβώς αυτός που εξηγείς. Αλλά για να πω και την αλήθεια μου, μου αρέσει και εμένα πολύ και απολαμβάνω τη στιγμή που του δίνω το γαλατάκι του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το απολαμβάνεις γιατί εγώ πάλι όχι :) με τρεις τρυπούλες ξέρεις πόση ώρα κάνει να το πιει;;; Τα μωράκια μας μεγαλώνουν κι εμείς πρέπει να τους δίνουμε ότι καλύτερο θρεπτικά μπορούμε!

      Διαγραφή
  5. Τα μικρά μαϊμουδάκια είναι απλά αποθέωση! Και η ηλικία που λες κατά την διάρκεια των 2 και μετά, "τα βλέπει όλα" η μαμά! Πόσο μου αρέσει όμως αυτή η περίοδος! Που όλα θέλουν να τα εξερευνούν, ακριβώς όπως το είπες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως τα βλέπει όλα η μαμά :) Μα πόση ενέργεια έχουν πια;

      Διαγραφή
  6. Και κάπως έτσι ξεκινάει μια ηλικία όπου όλα είναι προς εξερεύνηση για να κορυφωθεί σιγά σιγά καθώς βαδίζει ο μικρός στα τρία. Μα που την βρίσκουν τόση ενέργεια μπορείς να μου πεις? Εγώ γίνομαι ράκος και οι μικροί duracel συνεχίζουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις! Κλείνουν τα μάτια μου ώρες ώρες και παρακαλάω για μισή ωρίτσα ύπνο, να μόνο τόσο δα...

      Διαγραφή
  7. αχ αχ γεωργία, κάτι τέτοια ανεβάζετε οι έμπειρες πλέον με δύο παιδιά και μου βάζετε σκέψεις να καταπιώ την φακή!
    Αυτό πάντως με τα χαλιά, το απολαμβάνω κι εγώ ακόμα! Σερνόμαστε όλοι κάτω και πολύ μας αρέσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου