Πνίγομαι...

via

«Βαρέθηκα, κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΣΟΥ ΛΕΩ κι εσύ δεν ακούς! Μου ζητάς να είμαι  δυνατή, να σταθώ όρθια για να σε στηρίξω. Όμως δεν μπορώ να είμαι πάντα η δυνατή, δεν μπορώ να τα αντιμετωπίζω όλα με χαμόγελο. Δεν μπορώ πια να δίνω τόπο στην οργή, να κάνω σαν να μην συμβαίνει τίποτα, να προσποιούμαι ότι όλα θα πάνε καλά… έτσι από μόνα τους. Δεν μπορώ να πηγαίνουν όλα στραβά και εγώ να σκέφτομαι ότι θα ισιώσουν. Ούτε να προσπαθώ να τα ισιώσω εγώ!

Θέλω κάποιος να κάνει κάτι για εμένα. Να στηρίξει εμένα. Να μου πει, «προχώρα και εγώ είμαι εδώ». Κάθε πρωί ξυπνάω με την ελπίδα αυτός ο κάποιος να είσαι εσύ… Αλλά δεν το λες… Μου λες πάλι πως πρέπει να αντέξω, όλα αυτά που με κυνηγάνε, όλα αυτά που με πιέζουν. Από την μια λες «κάνε αυτό που ονειρεύεσαι» και μετά «αλλά αν δεν πάει καλά, να είσαι έτοιμη για τα πιο δύσκολα». Μου στερείς το δικαίωμα να λυγίσω, ΠΡΕΠΕΙ να στέκομαι πάντα όρθια.  Έχεις ποτέ φανταστεί τι ασήκωτο βάρος μου ρίχνεις στους ώμους όταν το λες αυτό;  Δεν είμαι υπεράνθρωπος μάτια μου. Είμαι απλά άνθρωπος. Και είδα και βλέπω κάθε μέρα κάποιο όνειρο μου να μπαίνει σε κάποιο μπαούλο για «όταν έρθει η ώρα». Μόνο που αυτή η ώρα δεν έρχεται ποτέ, όλο την αναβάλλουμε. Όνειρα με προϋποθέσεις και περικοπές…

Αυτό το  τεράστιο βάρος στους ώμους, βοήθησε με, όχι να το σηκώσω, δεν θέλω να το σηκώνω άλλο, θέλω να το ρίξω από πάνω μου !!!» 

Με αγάπη, η Μαρία σου...

Υπογράφει η Μ.Α. 


Η ενότητα "Μιλάς; Σ'ακούω" φτιάχτηκε για σένα που θες να εκφράσεις δημόσια κάποιες σου κρυφές ή όχι σκέψεις. Μπορείς να τις στείλεις στο email lamprianidi@gmail.com ή στη σελίδα του 4 seasons inbox. Μίλησε μας, θα σε ακούσουμε!