2015 Ειδικές περιστάσεις!

Κάποτε, πριν καμιά δεκαριά χρόνια και βάλε, είχα διαβάσει ένα βιβλίο με τίτλο η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει. Μιλούσε για μια κοπέλα που δεν εκτιμούσε τη ζωή της κι ήθελε να αυτοκτονήσει μέχρι που έμαθε πως της έχουν απομείνει λίγες μέρες ζωής. Τελικά μήπως πρέπει να μας τρομάξει κάποιος; Να μας ταρακουνήσει; Τι θα έκανες αν μάθαινες πως σε λίγες μέρες θα πεθάνεις; Θα ζούσες έντονα την κάθε στιγμή υποθέτω. Αυτό με δίδαξε η ιστορία του μικρού μου γιου κι αναρωτιέμαι γιατί έπρεπε να συμβεί όλο αυτό για να εκτιμήσω την κάθε στιγμή; Μάλλον γιατί τα θεωρούμε όλα δεδομένα, η ζωή μας χαρίστηκε μα δεν είμαστε αθάνατοι. Δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει αύριο δυστυχώς. Όχι δεν είχα σκοπό για μακάβριες συζητήσεις.

via
Από τότε που γέννησα πέρασε σχεδόν ένας χρόνος. Οι πέντε πρώτοι μήνες, οι καλύτεροι μήνες της ζωής μου, οι πιο ουσιαστικοί, οι πιο μεστοί, οι πιο ευτυχισμένοι. Δεν είχα παραπονεθεί στο ελάχιστο για τα ξενύχτια, το κλάμα, την γκρίνια. Μέχρι εκεί. Ψέματα δεν θα πω , τους υπόλοιπους γκρίνιαζα. Μπήκα πάλι στην ρουτίνα, άρχισα να θεωρώ ξανά δεδομένα κάποια πράγματα..  Ίσως εξωτερικά να φαίνομαι κουρασμένη, μα ψυχικά πετάω! Το πήρα το μάθημα μου και θέλω να το μοιραστώ μαζί σου. Μην περιμένεις να πάθεις κάτι για να το εφαρμόσεις, μην περιμένεις να σου δοθεί ημερομηνία λήξης, ξεκίνα τώρα.


Στο ντουλάπι μου κρέμεται ένα φόρεμα ονειρεμένο που φοριέται σε ειδικές περιστάσεις. Γόβες για όταν βγω για ποτό, το καλό μου πουλόβερ όταν βγω βόλτα για καφέ. Στην κουζίνα το καλό σερβίτσιο, οι καλές χοντρές χρωματιστές χαρτοπετσέτες. Μην περιμένεις να έρθει εκείνη η μέρα, χρησιμοποίησε τα τώρα. Σίγουρα έχεις σκεφτεί κοιτάζοντας κάποια ρούχα στην ντουλάπα ή πηγαίνοντας για ψώνια "Μα πάω και πουθενά για να τα φορέσω;" Δουλειά, σπίτι, σχολείο, δραστηριότητες. Ναι φίλε μου εκεί, φόρεσε τα εκεί. Πήγαινε το παιδί σου στο σχολείο με το καλό πουλόβερ, βάλε τις γόβες σου σε μια βόλτα στην πλατεία, το φόρεμα στο θεατρικό εργαστήρι του γιου σου, μην περιμένεις άλλο, μην περιμένεις εκείνη την ειδική περίσταση.


Μην κάθεσαι μέσα συνέχεια, μην κλειδώνεσαι, βγες, δες, τέντωσε τα αυτιά σου!
Α και μην ξεχνάς να βγάζεις φωτογραφίες! Πολλές φωτογραφίες! Τράβα συνέχεια :)


 Οι μέρες κυλούν γρήγορα, τα χρόνια περνούν...


 Κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν, που σε χαροποιούν, που σε γαληνεύουν. Ζήσε έντονα, ζήσε!

via
Χρησιμοποίησε καθημερινά το καλό σου σερβίτσιο, τα κρυστάλλινα ποτήρια, τις χοντρές χαρτοπετσέτες. Μαζί με την γυναίκα σου, τον άντρα σου, τα παιδιά σου. Μην περιμένεις να έρθουν καλεσμένοι, μην στερείς από τον εαυτό σου κι από την οικογένεια σου την χαρά των χρωμάτων και την άνεση.  

Κάνε εσύ την κάθε στιγμή ειδική περίσταση! 

Καλή χρονιά φίλοι μου.

Σχόλια

  1. Ανώνυμος1/1/15, 9:17 μ.μ.

    Πρέπει να περιορίσουμε τη φράση "μια μέρα θα....". Αν αξίζει τον κόπο να κάνουμε κάτι να το κάνουμε ΤΩΡΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, αυτός ο Coelho... Όσες φορές διαβάζω κάτι δικό του, νομίζω πως αλλάζει όλο μου το είναι! (Στην πορεία ίσως ξεχαστώ, βέβαια!)
    ;-)
    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, κορίτσι μου (εκτός από το θέμα των φωτογραφιών που δεν... καθόλου...!)
    Ευτυχισμένο το νέο έτος! Όλα τα καλά του κόσμου σου εύχομαι!
    ΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά κ' γιορτινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή χρονιά με υγεία
    Φιλα΄κια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή χρονια με πολλές ξεχωριστες στιγμές κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κι εγω αυτης της φιλοσοφιας ειμαι πλεον Γεωργια μου!! καλη χρονια και ας την κανουμε οσο πιο μαγικη γινεται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλη μου... πόσο δίκιο έχεις! Καλή χρονιά κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχεις δίκιο βέβαια! Καλή Χρονιά Γεωργίτσαααααααααα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου