Ήρθε το τέλος - Προνήπιο

Η πρόσκληση της γιορτής

Μετά το προηγούμενο τέλος, αυτό το καλοκαίρι ήρθε αυτό. Ε δεν γίνεται και φέτος να μην κλάψουμε εμείς οι μάνες, δεν γίνεται να μην βουρκώσουν οι μπαμπάδες και φουσκώσουμε όλοι μαζί περήφανοι σαν τα παγόνια.

Στη γη μας λοιπόν προσγειώθηκε ένα διαστημόπλοιο με μικρούς παράξενους ταξιδιώτες, οι οποίοι κατέφθασαν από τον πλανήτη Ασημάκη για να γνωρίσουν τον πλανήτη μας, κυρίως την πατρίδα μας και τον πολιτισμό μας. Εδώ τους περίμεναν τα παιδιά της γης. Ήταν παράξενα ντυμένοι και στο κεφάλι τους είχαν κεραίες. Το διαστημόπλοιο τους ήταν μεγάλο, γρήγορο κι αστραφτερό.

Τα παιδιά τους καλοδέχθηκαν κι είχαν τη χαρά να τους λύσουν όλες τις απορίες τους για τον κόσμο των ανθρώπων αλλά και να τους φιλοξενήσουν. Έτσι λοιπόν άρχισε μια ευχάριστη ενημέρωση. Οι εξωγήινοι είχαν εντυπωσιαστεί από τις φυλές των ανθρώπων, από τον πολιτισμό μας, από την Ακρόπολη μας και βέβαια από τη ζεστή φιλοξενία μας. Τα παιδιά ζωντάνεψαν με το δικό τους τρόπο όλες αυτές τις εικόνες και τέλος τους πρόσφεραν για ενθύμιο ένα γλαστράκι με βασιλικό, ένα βαζάκι με γλυκό του κουταλιού κι ένα βότσαλο από τη θάλασσα μας.

Μας αποχαιρέτησαν και μας προσκάλεσανν στα δικά τους μέρη, να γνωρίσουμε τον πολιτισμό τους και τα ωραία τοπία τους. Το δικό τους αποχαιρετιστήριο δώρο είναι ένα ζευγάρι κεραίες για να μπορούμε τα βραδάκια να επικοινωνούμε με τον πλανήτη Ασημάκη και να λέμε τα νέα μας :)

Μία άκρως ελληνική γιορτή με έμφαση σε όλα εκείνα τα σημεία που θυμίζουν την πατρίδα μας, τα ήθη, τα έθιμα, τις γεύσεις και τα αρώματα μας.

Η έναρξη έγινε με τα παιδιά να τραγουδούν το imagine κι όλες οι μαμάδες να κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Ειλικρινά ήταν τόσο συγκινητικά...

Και στη συνέχεια ακολούθησε στα ελληνικά αυτό... "είναι αρκετή μια παλάμη παιδική να αγγίξεις για να δεις πως είναι όμορφη η ζωή!!! "

Χόρεψαν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και στο τέλος μοιράστηκαν οι εργασίες του σχολικού έτους και τα δώρα τους. Από Σεπτέμβρη το μικρό μου αντράκι θα ξεκινήσει την υποχρεωτική, δημόσια πλέον εκπαίδευση κι είμαι τόσο προβληματισμένη γιατί εκεί δεν έχει διαλέγω, εκεί έχει ανήκω.