Θέλω να ζήσω

Σε περιμένουμε!

Σήμερα επισκέφθηκα το γιατρό που θα με βοηθήσει να γεννήσω για δεύτερη φορά (άλλος με παρακολουθεί άλλος θα με ξεγεννήσει) κι ενώ είχαμε έρθει σε μια μικρή αλλά σημαντική για μένα κόντρα λόγω της απόφασης που είχα πάρει ξαφνικά σήμερα μου έσφιξε το χέρι και μου είπε "Μπράβο σε συγχαίρω για την απόφαση που πήρες, ήθελε δύναμη και θάρρος..." και του απαντώ "Αλήθεια; Το εννοείται αυτό που λέτε; Είχα την εντύπωση πως είχατε εντελώς διαφορετική γνώμη, ότι ήμουν μπελάς για εσάς κι ότι θα δυσκολευόμασταν να συνεργαστούμε" κι όντως έτσι ήταν αρχικά.

Ξέρω πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, κάθε περίπτωση θέλει άλλη αξιολόγηση όμως ρε γαμώτο θέλω να αλλάξει αυτή η νοοτροπία των γιατρών προτείνοντας την εύκολη λύση της έκτρωσης για κάθε πρόβλημα, είτε αυτό είναι μικρό είτε είναι μεγάλο. Γιατί όταν οι γονείς και κυρίως η μητέρα βρίσκονται σε αυτήν την ευάλωτη θέση μπορεί να επηρεαστούν και να παρασυρθούν πολύ εύκολα, γιατί φοβούνται το άγνωστο, τρέμουν για το μέλλον, τα ίσως, τα μπορεί... Θέλω γιατρούς που δίνουν θάρρος στους γονείς, που τους παρακινούν να κρατήσουν τα παιδιά τους κι όχι που τους ωθούν για το αντίθετο.

Είναι αδικία, είναι ρατσισμός να κρατάμε μόνο τα πανέμορφα, πανέξυπνα και που σφύζουν από υγεία μωρά έτσι για να ενισχύσουμε το εγώ μας και μόνο. Να είμαστε περήφανοι και να φουσκώνουμε σαν τα παγόνια όταν συνέχεια δεχόμαστε κοπλιμέντα, όταν τα ντύνουμε από μωρά σαν να βρίσκονται στην πασαρέλα και τρέχουμε από δραστηριότητα σε δραστηριότητα γιατί το παιδί είναι πολυτάλαντο.

Εδώ και καιρό παρακολουθώ μέσω fb ένα γυναικολόγο τον κύριο Τσιγκρή. Χωρίς να τον ξέρω προσωπικά και χωρίς να γνωρίζω τη δουλειά του βλέπω αυτό που θα ήθελα να έχουν κι άλλοι γιατροί που αναλαμβάνουν να φέρουν στον κόσμο ζωές κι αυτό είναι η αισιοδοξία, η χαρά, η δύναμη και το θάρρος όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα, η ελπίδα... με την άδεια του φυσικά θα σας παραθέσω την ιστορία ενός μικρού μπόμπιρα και θα αφήσω αυτούσια τα σχόλια που έκανε ο ίδιος ο γιατρός σε κάθε φωτογραφία



"…..ενα δικο μας μωρακι,που ηρθε κοντα μας μολις χθες…..που δεν θα ηταν μαζι μας αν τα παιδια δεν ειχαν δυναμη τεραστια….να το αντεξουν ολο αυτό…..μια και το ξεραμε από πολύ νωρις….μια διπλη σχιστια χειλους υπερωας,σ ένα κατά τα αλλα απολυτα υγιες αγορακι,που βεβαια μετα από λιγο καιρο και με τις καταλληλες επεμβασεις,θα είναι μια αναμνηση και μονο…….με μεγαλη σκεψη,αποφασισα,να σας δειξω μια τετοια φωτογραφια,με ένα και μονο σκεπτικο……οτι η ζωη είναι απροβλεπτη….κανεις δεν ξερει τι μπορει να συμβει την κάθε στιγμη…..κανεις δεν μπορει να πει…α..αυτο δεν θα συμβει σε μας…..ολα μπορουν να συμβουν…σε ολους,να μαστε ετοιμοι λοιπον……….καθε λεπτο, για αποφασεις αγαπης,αποφασεις που να δειχνουν,ότι η ζωη είναι το υπερτατο δωρο,που θα μπορουσε να προσφερθει στον καθενα μας………
Η ζωη είναι ωραια....και είναι για ολους!!! "



" Πιστευα παντα....οτι τα αισιοδοξα μηνυματα...ειναι παντα η πιο γλυκεια καλημερα....καλημερα στη ζωη...!!πολεμιστης απο την πρωτη στιγμη...η προισταμενη της μοναδας μου περιεγραφε...ειναι ηρεμος,υπομονετικος,καταπινει καλα,λιγο ζαλισμενος ακομα απο την ναρκωση...κι αν δεν εβλεπες για ποιον μιλουσε...θα νομιζες οτι μιλουσε,για καποιο μεγαλο ανθρωπο..!!ειναι ομως ο μεγαλος πολεμιστης με την σχιστια,δυο μερες μετα την πρωτη του επανορθωτικη του επεμβαση...σκοπος της παρουσιασης ενας....να αξιολογουμε σωστα....να μην χανονται πολυτιμες ζωες....πριν καν γεννηθουν....γιατι απλα φοβηθηκαμε......σημερα οι δυνατοτητες ειναι τεραστιες...ας τις εκμεταλευτουμε...χαριζοντας ζωη...σ ολο και περισσοτερους ανθρωπους....."
" ειμαι 40 ημερων και χαμογελω στην ζωη"
Δεν ξέρω ακριβώς γιατί ένιωσα την ανάγκη να παρουσιάσω την περίπτωση αυτή, ίσως γιατί θα ήθελα από τα βάθυ της ψυχής μου να δυναμώσουμε ψυχικά και να ακούμε μόνο την καρδιά μας, αυτή ξέρει καλύτερα. Μα κι αν δεν έρθουν τα πράγματα έτσι όπως τα θέλατε μη δειλιάσετε, κάντε πίσω μόνο για να πάρετε φόρα!

ΥΓ: Έχει παρθεί άδεια από τον ίδιο τον κύριο Τσιγκρή για την προβολή του περιστατικού αυτού και την αναδημοσίευση των φωτογραφιών.

Σχόλια

  1. καλημερα γεωργια...με το καλο το θαυματακι σου και να εχεις πολυ δυναμη για ολους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Κορίτσι... Γνωρίστήκαμε στις γειτονιές... θυμάσαι;;; Σε διαβάζω και νιώθω την αγωνία σου... Ένα μεγάλο φιλί σε αυτή την όμορφη στρογγυλή κοιλίτσα και ένα μεγάλο Μπράβο σε εσένα που έχεις τόσο θάρρος...! Μακάρι να σου μοιάζαμε όλο και περισσότεροι... Με το καλό... οι ευχές και προσευχές μας θα ειναι μαζί σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βενετία θύμισε μου please...
      Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον

      Διαγραφή
  3. Γεωργία μου έχεις τόση αγάπη μέσα σου που η δύναμη έρχεται σε δεύτερη μοίρα.... Έχεις απόλυτο δίκιο όταν λές οτι είναι αδικία και ρατσισμός, δυστυχώς ελάχιστοι θα έπαιρναν την απόφαση που πήρες. Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος12/11/13, 4:00 μ.μ.

    Γεωργία μου, είσαι γεμάτη συναισθήματα και θάρρος. Θεωρώ κι εγώ πολύ σπουδαία την απόφασή σας.Τολμώ να πω ότι μάλλον στη θέση σου το ίδιο θα έκανα. Ό,τι πέρασα με έκανε να σκέφτομαι τέτοια θέματα διαφορετικά.
    Διαφωνώ όμως απόλυτα με τη θέση σου για την ενισχυση του "εγώ" εκείνων που νιώθουν ότι δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος ενός παιδιού με χ πρόβλημα υγείας. Μερικές φορές, παίρνουν πιστευω αυτή την απόφαση γιατί με περίσσια ειλικρίνεια παραδέχονται την αδυναμία τους σε μια τέτοια δοκιμασία ζωής ή παραμερίζουν το εγώ τους που θα ήθελε ένα παιδί ακόμη και με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, πιστεύοντας ότι αποφασίζουν το καλύτερο για εκείνο. Για να μην ταλαιπωρηθεί. Δεν ξέρουμε ούτως ή άλλως τι είναι σωστότερο (και για ποιον), αλλά γιατί να κρίνουμε τους μεν και τους δε; Όλοι γονείς που πονούν όποια απόφαση κι αν πάρουν δεν είναι;
    Το ξέρεις ότι νιώθω τις αγωνίες σου και τους φόβους σου. Χαίρομαι που μεγαλώνει ένα θαυματάκι στην κοιλίτσα σου και εύχομαι με το καλό να γεννηθεί και να το καμαρώνετε για πολλά, πολλά χρόνια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά δεν εννοώ πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και φυσικά κάθε απόφαση είναι δεκτή και σεβαστή. Ισως κι εγώ σε κάτι ακόμη πιο σοβαρό να έκανα πίσω και να μην κρατούσα το παιδί.Σε καμία περίπτωση δεν το πάιζω ήρωας απλά το τελευταίο διάστημα έχω ακούσει δυστυχώς για πολλές εκτρώσεις με παρόμοια προβλήματα κι η απόφαση έχει βγει με ελαφρά την καρδία.Πλέον θεωρώ ηθικούς αυτουργούς περισσότερο τους γιατρούς που δεν στηρίζουν τις οικογένειες, λέγοντας απλά "είστε νέοι, θα κάνετε άλλο παιδί"...

      Σοφία μου δυστυχώς το έχω δει με τα μάτια μου αυτό να συμβαίνει, να απομονώνουν τα ίδια τους τα παιδιά επειδή ντρέπονται για την εμφάνιση τους ή το αντίθετο να τα τρέχουν απο casting σε φωτογράφιση.

      Όπως και να έχει καθένας κάνει τις επιλογές του ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, σε ευχαριστώ για τη στήριξη και το ενδιαφέρον, σαγαπώ πολύ

      Διαγραφή
  5. Με το καλό να υποδεχτειτε το 2ο θαυματακι σας!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχεις πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση. Ευχομαι όμως να είναι όλα καλά και να κρατησετε το μωράκι σας υγιές στην αγκαλιά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πραγματικά σου βγάζω το καπέλο για την δύναμη ψυχής που έχεις!Και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για αυτό που λες για τους γιατρούς.Μακάρι να έρθει η μέρα που όλοι θα σκέφτονται διαφορετικά και ανθρώπινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο Βάσω. Αν κι έχω ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μου για να δω αν θα τερματίσω τελικά στον αγώνα αυτό ή θα καταρρεύσω.

      Διαγραφή
  8. Πολες φορες η ζωή ειναι απρόβλεπτη.. και εκει ακριβώς φαίνεται η δύναμη της ψυχής του ανθρώπου... και σα αυτήν την περίπτωση.. το μικρό σιγα σιγα θαφτιάξει...εχει μια φίλη η κορη μου που εχει ενα κοριτσακι με συνδομο Ντάουν.. ειναι 3 χρωνών και ήδη εχει κανει ενχείρηση καρδιας.. δεν αφησε αυτή η μανουλα να πεί καποιος αχ!! το καημενο.....το παιδι ειναι πανέξυπνο το παιρνει μαζί της όπου κι αν παει..και είναι περήφανη για αυτό το παιδί και το καταχερόμαστε όλοι οι φίλοι.. εννοείτε οτι του φερόμαστε όπως σε όλα τα παιδια... καλη λευτεριά σου ευχωμαι.. φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχαρητήρια σε αυτή τη μάνα! Κι εγώ πιστεύω πως κύριο ρόλο παίζουν οι γονείς κι η ανατροφή του παιδιού στο πόση αυτοπεποίθηση θα έχει, στο πόσες ευκαιρίες θα έχει στη ζωή του, στο πόσο έξυπνο θα γίνει κλπ κλπ. Χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη τέτοιοι γονείς και λυπάμαι που οι εγκυμοσύνες με άρρωστα παιδιά αυξάνονται ραγδαία

      Διαγραφή
  9. Θα συμφωνήσω με την Σμαραγδένια...στα απρόβλεπτα φαίνεται η δύναμη της ψυχής...κι εσύ έχεις περίσσευμα δύναμης, αλλά και αμέτρητης αγάπης!
    Να είσαι καλά και με το καλό να υποδεχτείς το μωράκι σου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Μαρία, να σαι καλά!
      Ενα άλλο παράδειγμα είναι μιας φίλης που έμεινε έγκυος στο τρίτο της παιδί και κάνοντας αμνιοπαρακέντηση της βρήκαν πως το κοριτσάκι της κατά 80% δεν θα μπορούσε να περπατήσει καθώς είχε κάποια μορφή αναπηρίας στις πατουσίτσες της. Όλοι της έλεγαν να μην το κρατήσει αυτή όμως πίστεψε πολύ στο Θεό και ψάχτηκε για χειρουργεία τέτοιου τύπου και βρήκε πως το πρόβλημα διορθώνεται. Κι όντως μετά απο ένα χειρουργείο το γλυκό της κοριτσάκι περπάτησε μια χαρά κι είναι σαν να μην είχε ποτέ πρόβλημα. Αν άκουγε τους γιατρούς και δεν ψαχνόταν τώρα η Στελίτσα δεν θα βρισκόταν στη ζωή...

      Διαγραφή
  10. Ανώνυμος13/11/13, 11:46 π.μ.

    Το μωράκι σας, από ό,τι κατάλαβα απλά έχει μια δυσμορφία, όχι νοητική υστέρηση. Αν αυτό που κατάλαβα είναι ορθό, θα ήθελα να σας πω: ναι δεν είναι λόγος αυτός για να ρίξεις ένα παιδι.
    Όμως, μην ακούω την πιπίλα του ρατσισμού.Η ζωή είναι σκληρή και άδικη.Ναι οι δυνατοί επιβιώνουν,όπως και στη φύση...Παιδάκια πεθαίνουν κάθε μερα εκεί έξω...από φτώχια, εξαθλίωση και ασθένειες.Γιατί να φέρει κάποιος στη ζωή άλλο ένα άρρωστο παιδί;Εν πάση περιπτώσει,να σου ζήσει το μανάρι και να είναι καλότυχο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δικό μας θέμα είναι λίγο περίπλοκο και λίγο πιο αόριστο.
      Δυστυχώς ή ευτυχώς ακόμη και τα παιδιά που θεωρούμε υγιέστατα ανά πάσα στιγμή, όπως κι εμείς άλλωστε, μπορεί να φέρουν μια πάθηση θανατηφόρα, κανείς ποτέ δεν ξέρει...
      Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και τις ευχές.

      Διαγραφή
  11. Σε παρακολουθώ με δέος, να ξέρεις.
    Σε φιλώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος16/1/14, 9:32 π.μ.

    Ο Θεός ξέρει και μπορεί να κάνει τα πάντα . Ακόμα και ενα προβλημα που φαινόταν σε ακτίνες και γιατρους να το εξαφανίσει. Η προσευχή και η πίστη μπορούν να μετακινήσουν βουνά. Τα θαύματα δεν χάνονται. Χάνονται οι άνθρωποι που τα πιστευουν. Μην φοβάσαι. Γιατί είσαι ευλογημένη απο τον Θέο να βλέπεις τα βλέπεις όσα έχουν αξία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου