Ο Οβελίξ μου αναρρώνει


Μετά απο μια δύσκολη και κουραστική μέρα κι αφού κοιμήθηκε κι ο μικρός κι ο μεγάλος είπα να ανοίξω το κινητό και το laptop. Πολλά μηνύματα και emails με ευχές και περαστικά. Ένιωσα λοιπόν την ανάγκη να σας πω δυο λόγια για τη σημερινή μέρα και φυσικά να σας ευχαριστήσω για τον ενδιαφέρον σας και τη θετική ενέργεια που μου στείλατε.

Το να αναμένεις είναι από τα χειρότερα μου...
Στην αναμονή να μας δει ο αναισθησιολόγος και να εγκρίνει το χειρουργείο. Στην αναμονή να έρθει ο γιατρός μας. Στην αναμονή να δω το παιδί μου.

Πήγαμε για ένα και κάναμε δύο. Δύο μικρά χειρουργεία ρουτίνας θα μπορούσε να πει ένας γιατρός ή ένας έμπειρος γονιός. Για μένα όμως φάνταζε ΤΕΡΑΣΤΙΟ, το παιδί μου δεν είχε περάσει ποτέ το κατώφλι του νοσοκομείου και δοξάζω για αυτό το Θεό. Είναι από τα παιδιά που δεν αρρωσταίνουν εύκολα, είναι αντράκι!


Τον γδύνω, του φοράω την άσπρη ποδιά κι αυτός γελάει και παίρνει πόζα.
-Έλα μαμά βγάλε με φωτογραφία
-Αγάπη μου δεν έχω πάρει μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή...
-Καλά δεν πειράζει, έλα μπαμπά βγάλε με εσύ τότε!
Τον αγκάλιασα σφιχτά και του έδωσα ένα φιλί, θα τα πούμε σε λίγο του είπα

Αναμονή.... 


Επιτρέποντας μόνο ένα συνοδό για κάθε παιδί είχε ήδη ξεκαθαριστεί πως εγώ (φυσικά) θα συνόδευα τον Παύλο κι όχι ο άντρας μου (κι ας ξίνισε τα μούτρα του) Κι όταν φώναξαν το όνομα μου πετάχτηκα. Μπήκα μέσα και τον είδα χάλια. Τα γόνατα μου λύγιζαν μα έπρεπε να φανώ δυνατή. Ήταν λίγο πρησμένος, με διαφορετικό χρώμα, το βλέμμα του χαμένο, με ένα λερωμένο ρομπάκι και τον ορό στο χέρι, πόνεσε η καρδιά μου. Σοκαρισμένος τσίριζε και φώναζε πως πονάει, να φύγουμε, γιατρέ, μπαμπά, μαμά.. 

Πανικοβλήθηκα, βρισκόταν σε κατάσταση σχεδόν έκστασης. Τον έπιασα από τα μπράτσα και του είπα να ηρεμήσει αλλά τίποτα. Έπρεπε να μείνουμε σε εκείνο το δωμάτιο 3 ώρες και μου φάνηκαν αιώνες. Τον πήρα αγκαλιά και τον χάιδευα να ηρεμήσει. Του έλεγα πόσο τον αγαπούσα, πως θα περάσουμε τις μέρες που θα είμαστε συνέχεια μαζί, τις βόλτες που θα κάνουμε στο βουνό και στο πάρκο με το ποδήλατο κι αυτός αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου. Μετά από λίγο τον ξάπλωσα στο κρεβάτι και τον σκέπασα με το σεντόνι. Άνοιξε τα μάτια του και μου είπε:" Δεν θέλω να με ακουμπάει τίποτα σε αυτό το πράσινο νοσοκομείο" και το πέταξε από πάνω του. "Με σκεπάζεις με το παλτό σου;"

Κάθε τρεις και λίγο άνοιγε τα μάτια του κι έλεγε μαμά, με έψαχνε, φοβόταν μήπως έφευγα από κοντά του, μα εγώ από πάνω του κάθε λεπτό τον χάιδευα και του έλεγα εδώ είμαι, ποτέ δεν θα σε αφήσω μόνο, θα σε φροντίζω πάντα κι αυτός έκλεινε πάλι τα βαριά βλέφαρα του με ικανοποίηση. Κάποια στιγμή χαζεύοντας το ταβάνι μου είπε:" Μαμά σε ευχαριστώ, σε αγαπώ πολύ" κι ύστερα αφού κύλησαν κάποια δάκρυα που με δυσκολία κρατούσα με ρώτησε: "Γιατί κλαις;"


Η αγκαλιά της μαμάς, κάθε μαμάς, η μεγαλύτερη φωλιά.
Η απόλυτη ευτυχία, η απόλυτη ασφάλεια, το καλύτερο δώρο.

Κι ειδικά αν αυτής της μαμάς της στερήθηκε η αγκαλιά της μαμάς τότε η αγκαλιά της είναι διπλά μεγαλύτερη φωλιά, διπλή ευτυχία, διπλή ασφάλεια, διπλό δώρο.

Μόνο αυτό είχε ανάγκη ο γιος μου, την αγάπη μας και την αγκαλιά μας. Μας αγκάλιαζε σφιχτά, μας φιλούσε κι έλεγε θέλω να πάμε σπίτι μας. Και νομίζω πως αυτό χρειάζεται κάθε άνθρωπος, είτε είναι μικρός είτε μεγάλος, την θαλπωρή μιας αγαπημένης οικογένειας.

Σχόλια

  1. Γεωργία μου.. σιδερένιο το αγοράκι σας και να μην ταλαιπωρηθεί ξανά.. Το έμαθα σήμερα από την λατρεμένη μας Δήμητρα και έσπευσα να σου στείλω περαστικά και την θετική μου σκέψη..Δεν το γνώριζα νωρίτερα όταν μιλούσαμε.. Συγκινήθηκα τόσο πολύ, είσαι φοβερή μανούλα γι'αυτό και ο γιος σου είναι τέτοιο διαμάντι! Όλα να πάνε καλά κορίτσι μου.. Τα καλύτερα θα έρθουν, να το θυμάσαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεωργία μου φανταζομαι ποσο δυσκολη θα ταν αυτη η μερα! παει περασε ομως και να ναι η τελευταια φορα που χρειαστηκε να νοσηλευτειτε!
    Καλη αναρρωση ευχομαι, με πολυ παιχνιδι και ακομα περισσοτερες αγκαλιες και φιλακια!
    Δωσε ενα φιλι και απο εμας στον μικρο ηρωα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. έλα βρε Γιωργίτσα..τι έπαθε το παιδί;;; Δεν το ήξερα.. Περαστικά να είναι και να τον πάρετε σπίτι γρήγορα!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν θα πω ψέματα, δάκρυσα μαζί σου διαβάζοντας την ανάρτηση σου. Κατι η εγκυμοσύνη κάτι που ως μαμά σε καταλαβαίνω...Καλή ανάρρωση σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου Γεωργία στον μικρό σου ηρωα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και μετά λες ότι κλαις όταν διαβάζεις εσύ εμένα!
    Εγώ τι να πω;
    Σιδερένιο το αντράκι σου και ποτέ ποτέ ξανά τέτοια!
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεωργία μου, να είναι σιδερένιος ο Παύλος σου! Η σκέψη μου ήταν και είναι μαζί σας!! Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Περαστικά να είναι όλα και να μην ξαναέρθουν ποτέ εύχομαι !!!! Καλό βράδυ ταλαιπωρημένη και γλυκιά μανούλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν και τα είπαμε και στο e-mail, δεν κρατήθηκα να μην σε επισκεφτώ :)
    Εύχομαι καλή ανάρρωση στον Παυλίτο σου! Θα πάνε όλα τέλεια. Να είσαι σίγουρη ότι "It's just the beginning..."
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εύχομαι το παιδάκι σας να είναι πάντα σιδερένιο και γεμάτο υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. περαστικά στο γλυκούλι σας, εύχομαι πάντα υγεία για όλους!!! ποτέ μα ποτέ ξανά να μην περάσετε τέτοια αγωνία.. καλή ανάρρωση, όλα θα πάνε καλά.. να περάσετε όμορφα το 3ήμερο, να διασκεδάσετε όσο μπορείτε ας είναι και στο σπίτι.. φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περαστικουλια και πάλι στο μωρακι σου. Με συγκίνησε με αυτά που σου έλεγε. Μεγαλη τυχη να ερθει το δωρακι χτες!Να τον καλημερίσεις με πολλά φιλιά και απο εμας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. σιδερενιος ο μικρος σου!!!πολυ συγκινηθηκα γιατι σε ενιωσα,κι εμενα μια επεμβασουλα ηταν αλλα δεν ηταν ουτε 1 ετους και η καρδια μου πηγαινε να σπασει...καλα να ειναι τα παιδακια ολου του κοσμου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περαστικά του και να μου τον φιλήσεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κι εγώ συγκινήθηκα με τις αγκαλιές σας..
    Τώρα τέλος τα κακά είπαμε, ξεκινάμε χαμογελαστά!
    Καλή ανάρρωση στον Παυλίτο, σε λίγες μέρες (σου είπα..) θα τον κυνηγάτε πάλι!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αχ το μικρό σου το αντράκι....μας έλιωσε σήμερα! Να το φιλάς ξανά και ξανά από μας όλες, να το ζαλίζεις στα φιλιά μέχρι να του περάσει ο πόνος. Περαστικούλια του πολύ πολύ γρήγορα εύχομαι. Τι καλά που βγήκατε αμέσως και δεν μείνατε ούτε ένα βράδυ! Τώρα από το σπιτάκι σας ενωμέμνοι και αγκαλιασμένοι θα είστε δυνατότεροι!!!
    Πόσο λεβέντης είναι στη φωτογραφία!!! Φαίνεται ότι ήπιε όλο το μαγικό ζωμό της γλύκας σου και της λεβεντιάς του Θοδωρή και ο συνδυασμός τους έβγαλε αυτό τον Παυλοβελίξ!!!!!
    Όλη μας την αγάπη και τις πιο ζεστές ευχές σου στέλνουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Περαστικά και από εμένα (είδες δεν το ήξερα..) και όλα γίνονται (εκτός από του Σπανού τα γένια...) Φιλιά και καλό 3μερο και στους 3 σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα!
    Περαστικά στο αντράκι σου!!Γερό και δυνατό και ποτέ μα ποτέ να μην ταλαιπωρηθεί ξανά!!
    Τι γλυκά λόγια μας χάρισες!Εχεις τόσο δίκιο!Μια αγκαλιά και μια ζεστή οικογένεια θέλουμε όλοι..Για να μην φοβόμαστε τίποτα!
    Να χαίρεσαι την οικογένεια σου και λυπάμαι τόσο που περάσατε τέτοια ταλαιπωρία...
    καλό τριήμερο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κοριτσάκι μου εύχομαι περαστικά για το αγγελούδι σας και να μην ξαναχρειαστεί να το περάσετε! Με συγκίνησες βαθύτατα και ένιωσα και εγώ λίγο μητέρα που πονάει για το παιδί της και ας μην είμαι μάνα...

    Εύχομαι να είναι όντως η αρχή για μόνο χαμόγελα και ευτυχία στο σπίτι σας!

    Σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου για την ανάρρωση και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Περαστικά στο πριγκηπόπουλό σου, εύχομαι να είναι πάντα γερό! Με συγκίνησες πολύ Γεωργία μου, μπήκα στη θέση σου και κατάλαβα πώς
    πρέπει να ένιωσες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εγώ πού ζω;; Δεν είχα ιδέα ότι ο Παυλάκης ήταν άρρωστος! Περαστικά στο διαμάντι σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γεωργία μου..περαστικά και σιδερένιος o παυλακος σας!!σε καταλαβαίνω..εύχομαι πότε ξανά νοσοκομείο και να τον βλέπεις να γελάει μόνο και να κάνει ταρζανιες!!! να είστε πάντα γεροί και να τον χαίρεστε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γεωργία μου περαστικά στο αγγελάκι σου!!
    Όποια από εμάς είναι μάνα, μπήκε στη θέση σου, και κατάλαβε ακριβώς πώς ένιωσες εκείνες τις δύσκολες ώρες. Είναι έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις τα συναισθήματα, σε παρόμοιες στιγμές.
    Φιλιά πολλά κορίτσι μου!
    Να έχετε ένα πολύ όμορφο υπόλοιπο τριημέρου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεωργία μου, με έκανες και δάκρυσα με την περιγραφή σου...
    Εύχομαι περαστικά στον Παυλάκο σου! Δεν ήξερα ότι ήταν αρρωστούλης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος17/3/13, 4:09 μ.μ.

    Παρ' όλο που τα είπαμε, θέλω να ευχηθώ και από δω γρήγορη ανάρρωση στον αγοράκι σου! Είναι γλύκας και εσύ μια μανούλα που με συγκίνησε πολύ (και) σήμερα
    Χαίρομαι πάρα πολύ που πρόλαβε να έρθει το δωράκι τη μέρα που το θέλαμε και οι 2!
    Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, όλα έχουν το σκοπό τους και την αιτία τους. Στην υγειά του it's just the beginning ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μόλις διάβασα το κείμενο.. Σιδερένιο να είναι το αγοράκι σου!
    Είναι τόσο γλυκουλάκι το καλό μου! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κορίτσια μου σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ, με συγκινήσατε με τα καλά σας λόγια και τις ευχές σας. Να είστε πάντα καλά, με υγεία εσείς κι οι οικογένειες σας μου δώσατε πολύ δύναμη αυτές τις μέρες...πολύ όμορφη κι αληθινή η μπλοκοκοινωνία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Σιδερένιος και περαστικά γλυκιά μανούλα. Νιώθω πολύ άσχημα γιατί μόλις το είδα, εσύ είχες τρεχάματα και εγώ πίσω σας έλεγα μπαρμπούτσαλα...
    Να είναι πάντα γερός Γεωργία μου και σου εύχομαι να μην χρειαστεί να τον δεις έτσι ποτέ ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίνα μου μη νιώθεις έτσι, είναι δυνατόν; Τιποτα δεν είναι μαρμπούτσαλο, ο κάθε ένας έχει τα δικά του. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου

      Διαγραφή
  28. Σήμερα το είδα κι εγώ, ελπίζω να αναρρώνει καλά! Σιδερένιος να είναι! Συγκινήθηκα, φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Περαστικά !!!!Να γίνει το παιδάκι σας γρήγορα καλά!!!!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια μου, να είστε καλά

      Διαγραφή
  30. Περαστικά στον κούκλο Οβελίξ!!..κι εύχομαι να μην ξαναταλαιπωρηθεί..φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γεωργία μου, περαστικά στον μικρούλη σου και να είναι σιδερένιος απο'δω και στο εξής. Το να ταλαιπωρείται ένα παιδάκι είναι το απ' τα λίγα πράγματα που δεν αντέχω, όπως και όλοι μας! Με συγκίνησες τόσο πολύ, είσαι πολύ γλυκιά μανούλα!
    Φιλιάπολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρετή μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ, έλαβα και το δωράκι σου και σύντομα θα ετοιμάσω ανάρτηση και για αυτό, φιλιά

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου