11 χρόνια..


Πριν 11 χρόνια τέτοια εποχή ήμουν λίγο πριν τα 20 μου χρόνια. Στο δικό μου κόσμο δηλαδή.Νομίζω ότι τότε δεν σκεφτόμουν τίποτε σοβαρά.Απλά ζούσα, περνώντας καλά δε λέω..άλλωστε το νεαρό της ηλικίας και μόνο..έφτανε για να πεις ότι όλα είναι οκ!
Μόλις είχα τελειώσει την σχολή και έχοντας ολοκληρωθεί η σύμβαση που είχα σε ένα φροντιστήριο όπου δούλευα,περνούσα τον χρόνο μου πίνοντας καφέδες και μιλώντας με φίλους στο τηλέφωνο!

Και ξαφνικά..

προέκυψε ένα ξαφνικό ταξίδι..

μια επίσκεψη στο μαγαζί της ξαδέρφης μου..

και μια Δευτέρα.. εσύ..!

Σε ερωτεύτηκα από την πρώτη-κυριολεκτικά-ματιά!

Μου άρεσες, σε ήθελα, σε αγάπησα, ΕΝΘΟΥΣΙΆΣΤΗΚΑ!

Ήξερα ότι θα είμαστε μαζί, δεν γινόταν διαφορετικά.Έτσι έπρεπε!

Κι ας ήταν όλα αντίθετα! Όλα όμως! Η απόσταση, ο ήδη διαλυμένος γάμος σου, το λίγων ημερών μωράκι σου, η πολύχρονη σχέση μου, οι οικογένειες μας... όλα εναντίων!

Δεν μέτρησε τίποτα όμως! Ήταν σαρωτικό..σαν τυφώνας!

Μόνο εμείς, τα γεμάτα υποσχέσεις βλέμματα , η έλξη, η χημεία που υπήρξε , ..η ανυπομονησία να βρεθούμε ξανά και ξανά.Οι σύντομες συναντήσεις, η βασανιστική σκέψη, το φλερτ, τα υπονοούμενα...η αγωνία να σε δω ξανά και μετά...

Τα ταξίδια,τα ατελείωτα τηλεφωνήματα, τα παθιασμένα φιλιά, τα αφιερωμένα τραγούδια τα μεσάνυχτα..Και γρήγορα-είπαμε δεν γινόταν αλλιώς-πέσαν ένα-ένα όλα τα κάστρα..

Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.Εμείς ακολουθούσαμε απλώς την καρδιά! Και μείναμε μαζί.Μόλις λίγους μήνες μετά την γνωριμία μας..Πολλοί ήταν εκείνοι που στοιχημάτιζαν ότι είναι για λίγο, δεν θα αντέξουμε τις δυσκολίες, θα βαρεθούμε.Είτε από ζήλια, είτε με κριτική διάθεση..

Οι κακοί δράκοι και οι μάγισσες υπήρξαν και στο δικό μας παραμύθι..

Αλλά σε ποιο παραμύθι στο τέλος κερδίζουν οι μάγισσες?

Κανένας και τίποτα δεν μας πτόησε, ζήσαμε και ζούμε 11 χρόνια ευτυχίας..

Κι ας περνάμε καθημερινά δυσκολίες, προβληματισμούς,διαφωνίες, κούραση και ακεφιά!

Έχουμε ο ένας τον άλλον!Έχω τον κολλητό μου, τον καλύτερο μου φίλο, την πατρική φιγούρα και τον αδερφό που δεν έζησα ποτέ..

Ότι και να γίνει, ότι και να μου συμβεί θέλω να στο πω αμέσως , να φωνάξω την χαρά μου, να κλάψω πάνω σου για την λύπη μου..Ανυπομονώ κάθε φορά που είναι να βγούμε μαζί έξω, σαν να πρόκειται για ένα από τα πρώτα μας ραντεβού! Απίστευτο?

Σ΄ αγαπώ από εκείνο το πρώτο πρωινό της Δευτέρας με την ίδια ένταση, τον ίδιο ενθουσιασμό, την ίδια εφηβικότητα!

Κι αν δεν σου έχω πει ευχαριστώ μέχρι τώρα για όλα αυτά..Τώρα με την γέννηση του γιου μας θέλω να στο φωνάξω! Σε ευχαριστώ που με έκανες μητέρα, που μου χάρισες το πολυτιμότερο και ομορφότερο δώρο όλων..τον γιο μας! Αυτό το πανέμορφο πλασματάκι που κάθε φορά που το κοιτάω μέσα στα μικρά πανέμορφα ματάκια του, σκέφτομαι τι χαρισματικό και όμορφο παιδί θα είναι..αφού είναι παιδί μιας τέτοιας αγάπης!

Σε λατρεύω και παρακαλώ τον Θεό πια μόνο για αυτό..

Να μας δώσει πολλά πολλά χρόνια ευτυχισμένης -κοινής-ζωής !

Υπογράφει η Μ.Μ


Η ενότητα "Μιλάς; Σ'ακούω" φτιάχτηκε για σένα που θες να εκφράσεις δημόσια κάποιες σου κρυφές ή όχι σκέψεις. Μπορείς να τις στείλεις στο email lamprianidi@gmail.com ή στη σελίδα του 4 seasons inbox. Μίλησε μας, θα σε ακούσουμε!

Σχόλια

  1. Κλισέ, αλλά, η αγάπη όλα τα νικάει και όλα τα μπορεί! Να είσαστε πάντα όπως την πρώτη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πω πω πω! Τι ομορφος ερωτας. Ερωτας που βασταει γερα σαν την πρωτη μερα!!! Πεθαινω για τετοιες ιστοριες αγαπης που πανε κοντρα στο κατεστημενο, κοντρα στις λογοκες για τους αλλους, προβλεψεις.
    Σας ευχομαι μια υπεροχη ζωη, στρωμενη με αγαπη, λουσμενη με παθος, πλυμμηρισμενη με φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είστε καλά κι αγαπημένοι! Είναι τύχη να έχεις βρει το άλλο σου μισό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου