Να τα μας πάλι!




Γιατί κάθε φορά που ακολουθώ ένα δρομολόγιο για την δουλειά (και όχι μόνο) με περιμένει κάποιος στο φανάρι; 

Γιατί πρέπει να αρνούμαι τη βοήθεια μου σε κάποιον άνθρωπο σε καθημερινή βάση; 

Σε κάθε μου διαδρομή είναι εκεί και με περιμένουν. Νιώθω τόσο άσχημα, φαντάζομαι κάθε φορά τον χριστό στη θέση του συνοδηγού δίπλα μου να λέει: ¨Γιατί δεν βοηθάς τον συνάνθρωπο σου; ¨ 

Μου είναι όμως αδύνατον να δίνω χρήματα κάθε φορά, κι έπειτα σκέφτομαι το τσιγάρο, για αυτό μπορώ να δίνω λεφτά κάθε μέρα. Γιατί; 

Κέρδισε την υγεία σου, μου λέει μια φωνή μέσα μου, όμως δυστυχώς δεν τα καταφέρνω

Σχόλια

  1. μοιράσου τα τσιγάρα σου λοιπόν...μπορεί ο Χριστός να μίλησε για χιτώνες, αλλά φαντάζομαι θα καταλάβει ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου