Το κόκκινο τετράδιο


Κάθομαι και παρατηρώ τα παιδιά την ώρα που χτυπά το κουδούνι και ξεχύνονται όλα κατευθυνόμενα στην έξοδο, στις μαμάδες τους που περιμένουν. Κάποια βγαίνουν χαρούμενα με ένα πλατύ χαμόγελο, με την τσάντα στο ένα χέρι και το μπουφάν στο άλλο, να σέρνεται το μισό κάτω στα πατώματα. Κάποια άλλα μασουλάνε κάτι ανέμελα και κάποια άλλα σκυθρωπά περπατούν με αργό βήμα.

Είναι αυτά που μόλις φτάσουν στην ψηλή καγκελένια πόρτα κι αντικρύσουν την μαμά τους της λένε με θλιμμένο ύφος " δεν πήρα άριστα σήμερα". Σκέφτομαι από τη μία πως είναι καλό αυτό, πως από τόσο μικρά αγωνίζονται και δουλεύουν βάζοντας στόχο την κορυφή. Από την άλλη δίνω περισσότερη θετική έμφαση στα λόγια του γιου μου "εγώ μαμά προσπαθώ, αυτό δεν έχει σημασία;"

Είμαι από τις μαμάδες που δεν δίνουν βάση σε αυτά. Ποτέ δεν ασχολήθηκα με το αν πήρε άριστα, μπράβο ή πολύ καλά, αν του κόλλησε αυτοκόλλητο και πόσο μεγάλο ήταν αυτό. Ανοίγω το κόκκινο τετράδιο της ορθογραφίας κι απλά παρατηρώ τα λάθη του, του τα αναφέρω και προσπαθώ να του εξηγήσω τον κανόνα αν υπάρχει στην συγκεκριμένη λέξη διαφορετικά δεν δίνω ιδιαίτερη βάση, θα τα μάθει εν καιρώ. Για παράδειγμα αν κάνει λάθος στην λέξη κλωστή και την γράψει με γιώτα θα του υπενθυμίσω τον κανόνα που ζητά ήτα στον τέλος γιατί η λέξη είναι θηλυκή. Αν πάλι κάνει λάθος στο ωμέγα και την γράψει με όμικρον μόνο ο χρόνος, η οπτική επαφή και η εξάσκηση θα τον βοηθήσουν.

Ποτέ δεν τον μάλωσα για κάτι τέτοιο. Γνωρίζω παιδιά που δυσκολεύονται να κοιμηθούν το βράδυ από το άγχος μην τυχόν και πάρουν μπράβο αντί για άριστα, παιδιά που ξεκίνησαν να βρέχουν το κρεβάτι τους από αυτήν αγχωτική για αυτά κατάσταση και μαμάδες φυσικά που δεν δέχονται τίποτα λιγότερο από το άριστα με ότι συνέπεια και στερήσεις έχει αυτό για το παιδί.

Εγώ θέλω να μάθει ο γιος μου πως η προσπάθεια μετράει σε όλα στη ζωή αυτή κι από ότι φαίνεται το έχει αντιληφθεί γιατί βγαίνει πάντα χαρούμενος από την τάξη όταν σχολά κι αντικρίζει εμένα ή τον μπαμπά του στην έξοδο.

Στην τελευταία συγκέντρωση γονέων έκατσα σιωπηλή-όπως πάντα- στην ουρά με τις άλλες μαμάδες έξω από την αίθουσα περιμένοντας να έρθει η σειρά μας για να μιλήσουμε ιδιαιτέρως με την δασκάλα για την πορεία και την πρόοδο των παιδιών μας, παρακολουθώντας αυτή τη φορά τις μαμάδες που οι περισσότερες δεν έκλειναν το στόμα τους. Εμένα το παιδί μου κάνει αυτό, είναι καλό εκεί, δυσκολεύεται στο άλλο, γιατί εσένα είναι έτσι κι όχι αλλιώς, συμβουλές τύπου κάνε αυτό, εγώ έτσι κάνω και συνειδητοποιώ για άλλη μια φορά πόσο βαριέμαι θεέ μου τέτοιου τύπου συγκεντρώσεις με μαμάδες.

Σε όλον αυτό λοιπόν τον παραλογισμό μια μαμά ξεστόμισε πως την αντιγραφή της κόρης της στο κίτρινο τετράδιο μπορεί και να την σβήσει εκατό φορές γιατί δεν κάνει λέει ωραία γράμματα το παιδί της και της έχει σκίσει ουκ ολίγες φορές τα φύλλα του τετραδίου από την πολύ τριβή της γόμας στο χαρτί. Σοκαρίστηκα. Μου ήρθε να την βάλω να τρίψει το πάτωμα του διαδρόμου που στεκόμασταν μέχρι να γυαλίσει, μέχρι να καταφέρω να δω τον εαυτό μου στον αντικατοπτρισμό.

Η μόνη φορά που έχω σβήσει κάποιο γράμμα του γιου μου είναι μόνο επειδή δεν μπορούσες να καταλάβεις τι γράμμα είναι και ποτέ μα ποτέ επειδή δεν ήταν ωραίο. Αυτό που προσδοκούσα κυρίως σε αυτήν την πρώτη επαφή του με το σχολικό περιβάλλον ήταν να μάθει να γράφει, να διαβάζει και να κατανοήσει τους κανόνες της γραμματικής.

Για να καταφέρει να γράψει το άλφα και το όμικρον με ένα ολοστρόγγυλο κύκλο και το χι ή το πι με ολόισιες γραμμές σαν να έχει χρησιμοποιήσει χάρακα έχουμε καιρό.

Σχόλια

  1. Πραγματικά οι μαμάδες που βάζουν τα παιδιά τους να κάνουν αυτά που εκείνες θέλουν είναι κατ' ελάχιστον με μισό μυαλό, για να μην πω τίποτα χειρότερο. Ποιος ξέρει τι προβλήματα έχουν αυτές στο μυαλό τους και τα βγάζουν πάνω στα παιδιά τους. Δεν πρέπει νομίζω να μας απασχολούν τέτοια θέματα. Εμένα αν και η μικρή δεν πάει ακόμα σχολείο στην παιδική χαρά αποφεύγω να πιάνω συζητήσεις με μαμάδες που τα ξέρουν όλα και ξεκινούν συνήθως με :εσένα ΣΟΥ τρώει μήλο?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Γεωργία! Οι γονείς είναι οι πιο παράλογες φιγούρες μέσα σε ένα σύστημα που δεν βλέπει ανθρώπους και διαφορετικότητες. Κρίμα πάντως, γιατί εμείς φταίμε που υπάρχει ακόμη το Άριστα και το Μπράβο. Αν αντιδρούσαμε, αν επιβραβεύαμε την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα, θα άλλαζαν κι άλλα πράγματα. Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μεγάλη κουβέντα άνοιξες Γεωργία. Το μόνο που θα πω είναι ότι έχω να βάλω πολλές μαμάδες μαθητών μου να τρίβουν το πάτωμα με τις ώρες! Αφού το έχουν γυαλίσει πρώτα κάποιοι αξιότιμοι συνάδελφοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάτι τέτοιοι γονείς κρύβουν πολλά δικά τους κόμπλεξ και την πληρώνουν τα παιδάκια τους... Αχ τις τρέμω αυτές τις μέρες όταν έρθουν γιατί και εγώ όπως εσύ δεν τα αντέχω κάτι τέτοια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ελέγχω καν το τετράδιο του μικρού για να δω αν πήρε Αριστα ή Μπράβο στην αντιγραφή. Ξέρω τι έκανε τη προηγούμενη μέρα, πόσο προσπάθησε και πόσο εκπληκτικά γρήγορος ήταν. Ενας βαθμός τι θα μας πει;
    Αλλά γράμματα στην αντιγραφή έχω σβήσει. Στον μεγάλο μου που τώρα είναι Δευτέρα και όταν ξέρω οτι απο βιασύνη είχε πολύ τσαπατσούλικο αποτέλεσμα. Και τότε είναι που αισθάνομαι ενα σφίξιμο μέσα μου που αφήνω τη δασκάλα με το μόνο της παράπονο από αυτόν να είναι οτι θέλει να κάνει καλύτερα γράμματα να με παρασύρει.
    Εχω κάνει πια μότο μου το : Και οι γιατροί που δε κάνουν ωραία γράμματα πάθανε κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ πονεμένη ιστορία αυτό... δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι γονείς! Θέλω να πιστεύω, πως δεν θα φθάσω ποτέ σ'αυτό το σημείο! Σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται, του τονίζω ότι η προσπάθεια μετράει, όχι αν έχει κάνει κάτι, τέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. συμφωνω απόλυτα μαζι σου δυστυχως υπαρχουν και τετοιοι γονεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεωργία...πόσο συμφωνώ μαζί σου! Μα πόσο πολύ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να μαι και εγώ. Διάβασα την ανάρτησή σου αμέσως μόλις δημοσιεύτηκε. Δεν σχολίασα νωρίτερα γιατί ήμουν απο το κινητό και ήθελα να σου γράψω πολλά.
    Αυτή είναι η 13η σχολική χρονιά για μένα ( πω πω 13 χρόνια, πότε πέρασαν;)

    Στο έχω πει και άλλη φορά αλλά θα στο πω. Μακάρι να ήταν όλοι οι γονείς σαν και σένα.

    Δύο τρία περιστατικά θα σου αναφέρω και θα καταλάβεις γιατί το λέω αυτό....

    Ερχεται πρωτάκι λυπημένο στο σχολείο και μου λέει "Η μαμά χθες έβγαλε το αυτοκόλλητο που μου βάλατε και μου είπε πως έπρεπε να πάρω ΑΧΡΗΣΤΑ και όχι ΑΡΙΣΤΑ"


    Ο μικρός είχε γράψει ( ακόμα το θυμάμαι αν και είναι χρόνια) μίλο, ιποπόταμος στην ορθογραφία. Εδώ να σημειώσω πως αυτα τα είχα γράψει Οκτώβρη μήνα. Μόλις που είχαμε μάθει 3-4 γράμματα. Σε εκείνο το στάδιο το μόνο που με ένοιαζε ηταν το παιδί να γράφει αυτό που ακούει.

    Δε θα σχολιάσω που με ακύρωσε. Που έβγαλε απο μόνη της το αυτοκόλλητο που εγώ είχα βάλει. Που αμφισβήτησε τη δικιά μου "βαθμολόγηση".

    Ασε με εμένα στην άκρη. Τι ενθάρρυνση δίνεις σε ένα παιδί με το να του λες πως δε δεν αξίζει άριστα αλλά άχρηστα;

    Άλλο περιστατικό όχι σε κόκκινο τετράδιο αυτή τη φορά. Μαθήτρια μου φτιάχνει κάρτα στη μαμά της. Η μαμά σκίζει!!! την κάρτα γιατί το παιδί έγραψε Χρόνια Πολά ! Να τα εκατοστίσης! Σ αγαπό.
    Ω ναι , είναι αλήθεια! Έσκισε την κάρτα του παιδιού της. Έσκισε την λέξη σ αγαπό.
    Ξέρεις πόσα σαγαπό κηρία έχω; Άπειρα!
    Τώρα που το σκέφτομαι έχω δει συνάδελφο να διορθώνει το σαγαπω πολη κιρία , ήσε πολύ όμορφη.

    Τρελό ε; Διορθώνεις την αγάπη; Πως μπορείς;
    Εχει τύχει παιδάκι να μου ζήτήσει να μην διορθώσω με στυλό τα λάθη.
    "θα φωνάζει πολύ η μαμά και δε θα πάω στο πάρτυ της ξαδέρφης μου"

    Σε κάθε συνάντηση ειδικά τώρα στα πρωτάκια τονίζω στους γονείς πως δεν πρέπει να σβήνουν τις εργασίες των παιδιών. Καποια γραμματάκια που δε μπορείς με τίποτα να διαβάσεις, καποιες λέξεις κολλημένες ναι. Αλλά και πάλι σε συνεργασία με το παιδί.
    Οταν γράφουμε στο πρόχειρο και δω κάτι απο τα παραπάνω πάω κοντά του και του λέω.
    -Πες του τώρα, σου αρέσει αυτό το γραμματάκι; Μήπως θα μπορούσες να το κάνεις καλύτερο;
    Πάντα , πάντα το παιδί το σβήνει και το γράφει καλύτερα.
    Αν είναι όλη η σελίδα έτσι διορθώνεις 2-3 γραμμές, όχι όλη τη σελίδα.
    Στην ορθογραφία όπως λες και εσύ τώρα τους τονίζω τα λάθη που έχουν να κάνουν με κανόνες.
    Τώρα αν γράψει τη λέξη αλεξίπτοτο ε δεν χάλασε και ο κόσμος. Κοιτάζω το ο στο τέλος . Θα τα μάθει με τον καιρό.
    Φυσικά και πρέπει να διαβάζει την ορθογραφία του αλλά μη γίνει και άγχος για το παιδί. Έχω παιδί που μόλις πω "βγάλτε το τετράδιο" έβαζε τα κλάματα γιατί υπήρχε ήδη μια απειλή για το τι θα γίνει σπίτι αν έχει λάθη.

    Το πρώτο πράγμα που θέλω για τους μαθητές μου είναι να έρχονται στο σχολείο χαρούμενοι.
    Πατάω δημοσίευση χωρίς να διαβάσω ξανά αυτά που έγραψα....
    Και άλλα θέλω να σου γράψω αλλά αυτό δε θα είναι σχόλιο, ανάρτηση θα είναι!

    ΥΓ Με εκνευρίζει αφάνταστα που αντί να ακούσω "πως περάσες στο σχολείο;" ακούω "τι πήρες στην ορθογραφία;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα έχω σοκαριστεί!!
      Ειδικά όταν διάβασα ότι μαμά έσκισε την κάρτα που έλεγε σε αγαπώ! Έσκισε το σε αγαπώ! δεν το χωράει ο νούς μου!!! Βούρκωσαν τα μάτια μου. Αφίσα θα την κάνω την κάρτα!
      Έχω σοκαριστεί πραγματικά.

      Διαγραφή
    2. Μάρθα μου περιττό να σου πω πως δεν μπορούσα να μιλήσω στην αρχή γιατί θα έβαζα τα κλάματα.Προσπάθησα να βρω κάτι να πω στο παιδί για να δικαιολογήσω τη μάνα.
      Η μικρή όμως μου είπε " Εσείς πότε σε σκιζετε αυτά που σας δίνουμε και ας έχουν λάθη. Εσείς μας αγαπάτε παντα. Η μαμά μου όχι"


      Διαγραφή
    3. Δεν είναι δυνατον Θεε μου!! Γιατί τόση κριτική στα αθώα σ'αγαπώ των παιδιών; Κριμας πάντως να αποθαρυνουν έτσι τα παιδια. Λυπάμαι πολύ.

      Διαγραφή
    4. Άννα βούρκωσα.. Αλήθεια! Πως μπορούν; μα έσκισε την κάρτα του παιδιού της; αδιανόητο μου φαίνεται... Όχι οτι τα υπόλοιπα είναι φυσιολογικά. Του γιατρού ειναι αυτοί οι γονείς

      Διαγραφή
  10. Με εξοργίζει να βλέπω γονείς που προσπαθούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους να κάνουν αυτά που θέλουν αυτοί, ακόμα κι αν το παιδί δεν το έχει μέσα του. Προσπαθούν να φτιάξουν μια προσωπικότητα, ξεχνόντας πως έχουν τη δική τους. Στα παιδιά τους δείχνουμε τους δυο-τρεις δρόμους που υπάρχουν (τον καλό και τον κακό και ο ενδιάμεσος). Εξηγείς τι παγίδες και τι δυσκολίες έχει ο κάθε δρόμος και το αφήνεις να επεξεργαστεί τον καθένα. Ένα-δυο-τρια ορθογραφικά λάθη δεν είναι τίποτα. Γι΄αυτό τα πηγαίνουμε στο σχολείο, για να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν. Δεν του μαθαίνουμε κατευθείαν την διαγραφή η τη διόρθωση αλλά την σημασία των λέξεων αρχικά. Και όχι την "Αγάπη" δεν την διορθώνεις με τίποτα!
    Από τα λάθη μας και μόνο μαθαίνουμε, αυτό μην το ξεχνάμε!
    Άντε ΚΑΛΗΜΕΡΑ Γεωργία μου! Πάντα μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου θύμισες άλλο περιστατικό. Πρωτάκι κάνει κάθε μέρα 1-2 λαθάκια. Η μαμά έρχεται σχολείο αναστατωμενη.
      " Αχ πείτε του να αλλάξει μυαλα.Πείτε του εσείς που σας ακούει πώς έτσι δε θα γίνει ποτέ καρδιολόγος "
      Η μαμά είχε επιλέξει και την ειδικότητα.
      Εννοείται στο παιδί δεν είπα τίποτα. Άσε που ήθελε να γίνει ψαράς γοργονων.

      Διαγραφή
  11. Δεν ξέρω τι να πω. Βλέπω ότι όσοι έχουμε απαντήσει συμφωνούμε μαζί σου και τελικά εκεί έξω υπάρχουν πολλοί που δεν σκέφτονται έτσι.
    Πόσο στεναχωριέμαι ότι σκέφτομαι πώς μπορεί να αισθάνονται αυτά τα παιδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσο δίκιο έχεις σε αυτά που λες.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας υποφέρουν και πονάνε στις διάφορες σχέσεις τους και στην υγεία τους καθώς είναι δύσκολο να αφήσουν την αληθινή τους αγάπη, μερικές φορές προσποιούμαστε ότι όλα είναι καλά αλλά δεν είναι. Για να έχουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο, προσπαθούμε επίσης να βρούμε χαρά και ευτυχία μέσα από τον δεσμό που έχετε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. Το Voodoo Lord είναι εδώ για να βοηθήσει το ραγισμένο και άρρωστο σώμα με τα δυνατά του ξόρκια. Είναι σε θέση να αποκαταστήσει μια ζωή αγάπης που είχε φύγει. Η επαφή του είναι voodooconnect60@gmail.com, Whatsapp +2348097014925. Συνιστώ σε άτομα με σχέσεις ή συζυγικά αλλά και προβλήματα υγείας να επικοινωνήσουν μαζί του το συντομότερο δυνατό. Έχει βοηθήσει επίσης όσους παρέπεμψα να βρουν λύσεις στα δικά τους προβλήματα. Είναι τόσο γνήσιος και ειλικρινής. Δεν έχετε τίποτα να χάσετε όταν επικοινωνήσετε μαζί του, οπότε αναζητήστε αυτή τη βοήθεια τώρα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τιμοθέα Ξιφία10/3/23, 9:51 μ.μ.

    Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πάσχω από τη νόσο (ΙΟΣ ΕΡΠΗ) και είχα συνεχή πόνο, ειδικά στα ιδιωτικά μου μέρη. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους, είχα πίστη στον Θεό ότι κάποια μέρα θα γιατρευόμουν. Αυτή η ασθένεια άρχισε να κυκλοφορεί σε όλο μου το σώμα και έπαιρνα θεραπεία από τον γιατρό μου, πριν από λίγες εβδομάδες έψαξα στο διαδίκτυο εάν μπορούσα να βρω πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη αυτής της ασθένειας, κατά την αναζήτησή μου είδα μια μαρτυρία κάποιου που έχει θεραπευθεί από τον ιό του ΕΡΠΗ από έναν άνδρα που ονομάζεται άρχοντας του βουντού και έδωσε τη διεύθυνση email και τον αριθμό WhatsApp αυτού του άνδρα και συμβούλεψε άτομα με σοβαρή ασθένεια να  επικοινωνήσουν μαζί του  ότι τη βοήθησε να θεραπεύσει τον καρκίνο της πριν από περισσότερα από 5 χρόνια και τον καρκίνο δεν επέστρεψε ποτέ και έχει θεραπευτεί πλήρως. Έγραψα λοιπόν στον άρχοντα του βουντού λέγοντάς του για τον ιό μου (ΙΟΣ ΕΡΠΗ) και μου είπε να μην ανησυχώ ότι επρόκειτο να θεραπευτώ. Δεν το πίστεψα ποτέ, αλλά χρειάστηκε να κάνω μια δοκιμή γιατί εκτιμώ πολύ τη ζωή, την υγεία και την άνεσή μου. Μετά από όλες τις διαδικασίες και τις θεραπείες που μου έδωσε αυτός ο άνθρωπος, λίγες εβδομάδες αργότερα άρχισα να βιώνω αλλαγές σε όλο μου το σώμα και ο άρχοντας του βουντού με διαβεβαίωσε ότι έχω θεραπευτεί. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πήγα στον γιατρό μου στο νοσοκομείο για να επιβεβαιώσω αν έχω θεραπευτεί τελικά και επιβεβαιώθηκε ιατρικά ότι θεραπεύτηκα και ο γιατρός μου εξεπλάγη πολύ. Μπορώ λοιπόν να συμβουλέψω ευθαρσώς κάθε οργανισμό εκεί έξω που παλεύει με οποιοδήποτε είδος ασθένειας να επικοινωνήσει με τον άρχοντα του βουντού. Email:::: voodooconnect60@gmail.com, WhatsApp: +2348097014925

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου