Ενα πρωί στο ΙΚΑ


Έχουν ξεκινήσει οι εγγραφές των παιδιών σε νήπια και σχολεία.Ο γιος μου φέτος θα πάει προνήπιο κι απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή του είναι να περάσει από παιδίατρο για να θεωρηθεί ασφαλής η παρουσία του στον εκπαιδευτικό χώρο. 

Έχω κλείσει ραντεβού για σήμερα Παρασκευή στις 8:10 και φθάνω εκεί στις 8 ακριβώς. Μια μάνα με δυο γιους είναι ήδη εκεί και περιμένει. Αυτή είχε ραντεβού στις 7:50. Τη ρωτάω αν είναι μέσα η γιατρός και μου απαντά πως συνήθως έρχεται στις 8:15. Κίτρινη κάρτα. Πώς είναι δυνατός να κλείνουν ραντεβού νωρίτερα από την προσέλευση της παιδιάτρου και γιατί αυτή αργεί; Εννοείται δηλαδή πως δεν υπάρχει περίπτωση να μπω στις 8:10.

Ευτυχώς η γιατρός φτάνει και η κυρία των 7:50 μπαίνει μέσα στις 8:20! Ακούω φωνές, σίγουρα τσακώνονται... Ανοίγει απότομα η πόρτα κι η παιδίατρος με ένα πάκο χαρτιά στο χέρι περπατά γοργά προς άγνωστη κατεύθυνση. Ρωτώ τη μάνα τι έγινε. Μου εξηγεί πως θέλει να της συμπληρώσει μία βεβαίωση για καλοκαιρινές δραστηριότητες κι η παιδίατρος αρνείται. Επειδή λέει της έχει ξανατύχει, είχε πάρει προηγουμένως τηλέφωνο στο υπουργείο υγείας και την συμβούλεψαν να τυπώσει τη συγκεκριμένη εγκύκλιο, όπως κι έκανε. Έτσι όταν η γιατρός της αρνήθηκε, η έξυπνη μάνα έβγαλε από την τσάντα της την εγκύκλιο και της την έτριψε στη μούρη! Έτσι εξηγείται...

Επιστρέφει, δεν ξέρω κι εγώ από που, μετά από δέκα λεπτά... Εντωμεταξυ έχουν καταφθάσει δυο άλλες μάνες με τρία αγοράκια κι έχουν σφηνωθεί έξω από την πόρτα του ιατρείου. Δεν φθάνει που δεν ρωτούν καν ποιος έχει σειρά κι είναι έτοιμες να ορμήξουν μέσα, κάνουν και τόση φασαρία σαν να βρίσκονται σε παιδική χαρά που ειλικρινά αν ήμουν η γιατρός και γινόταν τέτοιος χαμός έξω ακριβώς από την πόρτα μου, θα είχα βγει έξω και θα τους φώναζα να σκάσουν! Απορώ πως μπορούσε κι εξέταζε με τόσο θόρυβο. Η πόρτα ανοίγει επιτέλους κι η μία κυρία με τον ένα γιο πετιέμαι μέσα! Εγώ πιάνω τον Παύλο από το χέρι και σβέλτα προλαβαίνω στο τσακ την πόρτα πριν κλείσει...

Είναι η δική μου σειρά της λέω κι αυτή με κοιτάζει με το κατακόκκινο πλέον πρόσωπο και με καπνούς να βγαίνουν από τα αυτιά της. Μα είχα ραντεβού στις 8:20 μου λέει με τόνο αφ'υψηλού κι η ώρα είναι 8:45. Κι εγώ είχα στις 8:10 της λέω. 
Μα πρέπει να πάω το παιδί στο σχολείο μου ξαναλέει. Τα νεύρα μου έχουν γίνει κρόσσια! Κοίτα θράσος... Δεν με ενδιαφέρει κυρία μου κι εγώ πρέπει να πάω στη δουλειά μου, όλοι βιαζόμαστε της λέω κι επιτέλους αποφασίζει να βγει από το ιατρείο και να εξεταστεί ο γιος μου, ξεφυσώντας και μουρμουρίζοντας βέβαια. 
Η παιδίατρος από την άλλη ψυχρή όσο δεν παίρνει άλλο, σαν να είχε βάλει όλη νύχτα τη μούρη της μέσα σε πάγο. Ούτε καλημέρα, ούτε χαίρεται, ούτε καν τσακίζει το δέρμα της όταν μιλά, κάτι σαν ρομπότ ένα πράγμα..

Σχόλια

  1. ιστοριες καθημερινης τρέλας!
    ειμαστε απαράδεκτοι! και ναι στο λεω εγώ που ειμαι δημόσιος υπάλληλος...με νευριάζει παρα πολύ όλη αυτή η ανοργανωσιά και η ανευθυνοτητα! αλλά το μόνο που καταφέρνα τόσα χρόνια όταν γκρίνιαζα για κάτι τέτοια ήταν να φορτωνομαι περισσότερη δουλειά...αθάνατο ελληνικό δημόσιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. α καλα..απο τετοια σκηνικα..ουουου εχω να πω πολλα!!!υπομονη να εχουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλγα Χατζηχρίστου7/6/13, 12:34 μ.μ.

    Ελλάδα, Ελλάδα αγαπημένη, αγαπημένοι Έλληνες ... ελληνική, αγαπημένη πραγματικότητα Γεωργία μου!
    (γέλασα πολύ με την εξήγησή σου για την παγερή στάση, όλη νύχτα με τη μούρη στον πάγο, πράγματι!!!)
    Συγχαρητήρια Αρετή!!
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είμαστε Εθνος ανάδελφον! Τέρμα και τελείωσε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ Γεωργία μου, από τον τίτλο κιόλας της ανάρτησής σου κατάλαβα ότι θα έχεις ταλαιπωρηθεί και θα έχεις εκνευριστεί....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε διάβασα στη δουλειά , πέρασα τώρα ξανά για να σου πω: Μάνα , κουράγιο!
    Στην Ελλάδα ζούμε!

    ΥΓ: Ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα είχα αντιδράσει στη θέση σου!
    Αλήθεια ο Παύλος το διασκέδασε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πόσο με θυμώνουν τέτοιου είδους επιστήμονες που έχουν αρτιοσκληρυνθεί από το "δημοσιουπαλληλίκι"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάλι καλά που είσαι δυναμική... εγώ εντελώς φλώρος σε κάτι τέτοια! Με θυμώνουν και προσπαθώ να αντισταθώ στους κακότροπους και πονηρούς... άλλες φορές τα καταφέρνω και άλλες όχι. Φιλάκια Γεωργίτσα μου! Callie by Anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τόσα χρόνια ζούμε τα ίδια, τουλάχιστον απο τότε που ήμουν παιδί αυτές οι διηγήσεις ήταν το προφανές, πώς γίνεται να είναι το προφανές, πως γίνεται εμείς που έχουμε μεγαλώσει με αυτές τις διηγήσεις που αργότερα έγιναν προσωπικά βιώματα να τις απορρίπτουμε ώς ξένο σώμα, ως απαράδεκτες συμπεριφορές, και παράλληλα να συμβαίνουν τόσα χρόνια που πλέον είναι ο κανόνας. Πώς γίνεται να υπάρχουν αυτοί και να υπάρχουμε και εμείς που μεγαλώσαμε χωρίς να θέλουμε μια τέτοια Ελλάδα. Πως γίνεται να υπάρχουν αυτοί που μεγάλωσαν ζώντας ό,τι και εμείς και παρ όλα αυτά αναπαράγουν το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς. Τελικά όχι δεν είναι εμείς και αυτοί. Απλά σε κάποιους από εμάς δίνεται μια εξουσία, μια θέση, ένας τίτλος, μια δικαιολογία, ένα ελαφρυντικό, μια απενοχοποίηση, μια ταμπέλα, ένα έναυσμα . Δυστυχώς το ελληνικό δημόσιο στην πλειοψηφία του λειτουργεί με αυτούς τους ρυθμούς, με αυτούς τους μηχανισμούς και οι υπάλληλοι είτε έχουν την στόφα του κατάλληλου ανθρώπου για την κατάλληλη δουλειά, είτε αλλοτριώνονται τόσο που μάλλον δεν αναγνωρίζουν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό. Καλό βράδυ Γεωργία, καλά έκανες και το έκανες ανάρτηση. Μπορεί να έχουμε ένα μπλογκ μόνο, μπορεί να μην είναι τίποτα, μπορεί όμως να είναι και κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και που να δεις να εξεταζει δυο παιδια και να κανει στον μικρο μου 2 εμβολια χωρις να μας πει παρενεργειες και το παιδί το απογευμα παρελυσε και δεν μπορουσε να περπατησει. Τα θυμηθηκα και συγχυστηκα.Φιλακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δυστυχώς τέτοιες συμπεριφορές αντιμετωπίζουμε όλοι.
    Συγχαρητήρια στην τυχερή και καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ξύνεις πληγές Γεωργία μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πω πω Γεωργία μου, ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναπάς. Ειλικρινά, αυτοί οι ρομποτικοί και χωρίς συναισθήματα άνθρωποι, είναι ελεεινοί.
    Σου εύχομαι να περάσεις ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο, για να το ξεχάσεις. Έτσι κι αλλιώς πέρασε.
    Μου θύμισες την ημέρα που πάω κάθε χρόνο στο υπουργείο για να ξαναγραφτώ στην επετηρίδα. Λες και μας καλούν, αλλά τέλοσπάντων, δεν μπορώ να μην κάνω αίτηση. Πωωω τώρα που το λέω, πλησιάζει ο καιρός.
    Συγχαρητήρια και στην τυχερή.
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν κατάλαβα..... Τι σε ξενίζει γλυκιά μου σ' όλο αυτό το σκηνικό;;;;
    Μήπως ξεχνάς πως ζούμε στην Ελλαδίτσα μας με τη συνέπεια στο μέτωπο και όλους τους κομπλεξικούς να συμπεριφέρονται σαδιστικά και να ασκούν εξουσία όπου μπορούν; Ξεχνάς πως οι γιατροί εδώ είναι Θεοί;
    Αλλά τι να κάνουνε κι' αυτοί όταν το "πλήθος από κάτω" τους βλέπει έτσι; Να μην ανέβουν πέντε έξι εκατό σκαλιά παραπάνω; Αχ και να μπορούσα να τους βάλω στη σειρά και να μοιράζω χαστούκια μπας και πατήσουν στη γη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Κλείνω γιατί όταν πάρω φόρα δε σταματάω με τίποτα!!!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεωργία μου, έγραψα χθες εδώ, δεν δημοσιεύτηκε όμως το σχόλιο και να μαι πάλι!
    Καταρχήν θα πω κι' εγώ! "Μάνα, κουράγιο"

    Δυστυχώς μας κυβερνάει ένα κράτος που όλο ζητάει καιτίποτα δεν δίνει, ούτε αυτά που είναι αυτονόητα και δεν κοστίζουν και τίποτα, όπως η ευγένεια, ένα χαμόγελο η καλή διάθεση!
    Καλά κάνεις και το δημοσιεύεις γιατί μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μειώσουμε τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα και να διεκδικήσουμε την εξυπηρ'ετηση που δικαιούμαστε!
    Οσο για το δώρο, σου είπα και κατ' ιδίαν πόσο
    πολύ χάρηκα!
    Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα, χωρίς απρόοπτα εύχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Xαμός... welcome to the jungle! Τι να πει κανείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εγώ αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί η γιατρός δεν έδινε τη βεβαίωση στη πρώτη κυρία?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τα έχω ζήσει με το κουτάλι με δυο παιδιά, αυτά τα χάλια στα ιατρεία του ΙΚΑ κλπ.
    Αυτό που με ξενίζει είναι πως για να κάνουμε τη δουλειά μας και εμείς, πρέπει να πέσουμε σ'αυτό το επίπεδο και να φωνάξουμε/κατινιάσουμε!!!
    Συγχαρητήρια στην τυχερή!!! Θα την κάνεις Ζιζέλ ή Χάλι Μπέρυ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου