Στη βιτρίνα

Κουβεντούλα με μία αγαπημένη φίλη...

"Μπορεί να κάθομαι κι ένα τέταρτο να σε κοιτάω. Σε θέλω δική μου. Θα σε κάνω δική μου ο κόσμος να χαλάσει. Όμως βρίσκεσαι σε ένα επώνυμο μαγαζί και φοβάμαι να μπω μέσα να ρωτήσω πόσο κοστίζεις. 
Αναρωτιέμαι, μα πόσο να 'χει αυτή η γ@μημένη τσάντα ;"

Όση ώρα την χαζεύω στην βιτρίνα παρατηρώ τους ανθρώπους που πλησιάζουν και ρίχνουν ματιές στα διάφορα καλούδια. Μία κυρία πλούσια στέκεται δίπλα μου.
-Και που ξέρεις οτι ήταν πλούσια; Απο που το κατάλαβες;
-Απο τα πάντα. Οχι δεν ήταν μόνο το ντύσιμο της. Ηταν τα μαλλιά της, τα νύχια της, ο αέρας της!

Στην συνέχεια κοντοστέκεται ένας κύριος. Κι αυτός πλούσιος
-Άντε πάλι...
-Ναι σου λέω! Με το κουστουμάκι του, την γραβατούλα του, την τσαντούλα του. Ποτέ δεν κοιτούσα τα πλούτη σε έναν άντρα. Μα για πρώτη φορά, στο ορκίζομαι, σκέφτηκα γιατί να μην είμαι εγώ αυτή που συνοδεύει...
-Α καλά, έχεις φρικάρει έτσι;

Τρίτη και τελευταία μια κοπέλα που ήταν τόσο εκκεντρικά ντυμένη που μου θύμισε τον Γαβαλά. Μέχρι και ομπρέλα κρατούσε!
-Καλέ πόση ώρα καθόσουν απ'έξω; Τι έκανες τελικά; 
Μπήκες μέσα;
-Άσε τι έπαθα....

Μπαίνω διστακτικά και λέω στην πωλήτρια πως ενδιαφέρομαι για μια τσάντα. Κατευθυνόμαστε κι οι δυο προς τη βιτρίνα αφου μου ζητά να της δείξω ποια είναι αυτή που θέλω. Με το που κοιτάζει το δείκτη του χεριού μου γυρνάει και με παρατηρεί απο πάνω μέχρι κάτω!!!

-Η αναιδέστατη! Απαράδεκτη πωλήτρια, πως σε έκανε να νιώσεις...
-Αυτό ακριβώς! Πωλήτρια είσαι κοριτσάκι μου, μια απλή πωλήτρια κι ο μισθός σου είναι σίγουρα κατώτερος απο τον δικό μου. Κι όμως ήθελε να με ταπεινώσει, να μου πει με τον τρόπο της ΕΣΥ θες αυτή τη τσάντα;;; 
-Πόσο ακριβή ήταν πια;
-Τριψήφιος ο αριθμός. Έφυγα. Εφυγα μα θα ξαναεπιστρέψω κι αυτη τη φορά θα μπω μέσα με άλλο αέρα και θα την κάνω δική μου!

Γεια σου ρε φιλενάδα, με έκανες και γέλασα πολύ. 
Αχ άτιμη κοινωνία...άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις...


Σχόλια

  1. Aυτό μου θύμισε το Pretty woman... η Tζούλια Ρόμπερτς την πήρε όμως την εκδίκησή της!!!! Ποτέ δεν είναι αργά!,χιχι!Callie by Anhtomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μπες στο e-bay και πάρτην με διψήφιο αριθμό. Κυριολεκτώ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεωργία μου συγνώμη που θα διαφωνήσω με αυτή την ανάρτηση αλλά δεν θεωρώ πως τα χρήματα μας κάνουν να έχουμε άλλον αέρα.. Έχει σημασία με το πως νιώθουμε μέσα μας και όχι με το πόσο γεμάτο είναι το πορτοφόλι μας. Γιατί να σε κάνουν τόσο ευτυχισμένη και ανώτερη στα μάτια του καθενός τα υλικά αγαθά όταν υπάρχουν τόσα μα τόσα που είναι δωρεάν και δεν συγκρίνονται με όλα τα πλούτη του κόσμου; (Ελπίζω να μην παρεξηγηθείς, είναι απλώς η γνώμη μου! Κατανόησα το περιεχόμενο της ανάρτησης αλλά το βλέπω διαφορετικά!) Καλό απόγευμα φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται κι εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου και θα πω στην φίλη μου να διαβάσει το σχόλιο σου μπας και βάλει μυαλό!

      Η αλήθεια είναι πως μικρότερη το πίστευα απόλυτα αυτό, όσο όμως μεγαλώνω δυστυχώς βλέπω κι απο μένα αλλά και απο τους γύρω μου πως τα λεφτά σε βοηθούν να χεις ευτυχισμένες στιγμές. Για να μη παρεξηγηθώ κι εγώ λοιπόν ξαναλέω σε βοηθούν.

      Ειλικρινά δεν θέλω να περάσω κανένα μήνυμα μέσα απο αυτην την ανάρτηση απλά μου φάνηκε αστεία κι ήθελά να τη μοιραστώ μαζί σας.

      Φιλιά πολλά Κατερινάκι μου

      Διαγραφή
  4. Μερικές πωλήτριες έχουν ένα ύφος....
    Πω πω έχω φύγει από μαγαζιά μόνο γι αυτό το λόγο!
    Για την αγένεια και το υφάκι της πωλήτριας!
    Φιλάκια:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι κόμπλεξ βγάζει ο άνθρωπος και ξεσπά εκεί που δεν πρέπει, γιατί στην τελική ρε κοπελιά αν δεν ψωνίζει ο κόσμος εσύ δεν πρόκειται να πληρωθείς...έτσι δεν είναι;

      Διαγραφή
  5. Ααα καλά άσε, έχω κι εγώ πέσει σε μπόλικες ακατάλληλες...!! Η μία απ'έξω απ'έξω με έλεγε χοντρή, η άλλη ήταν κομμώτρια και όταν της είπα να μου ισιώσει τα μαλλιά έκανε μια αβίαστη γκριμάτσα δυσαρέσκειας του στυλ "ρε κοπέλα μου θα με βάλεις να ισιώσω ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΛΛΙ;"... Τι να σου λέω! Ωστόσο θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, αντιλαμβάνομαι και συμφωνώ εν μέρει με τον αντίλογο της Κατερίνας αλλά εδώ που τα λέμε, τα χρήματα σίγουρα βοηθούν... Δεν είναι το παν, αλλά βοηθούν και μάλιστα πολύ τη ζωή ενός ανθρώπου! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για μένα στην παρουσα φάση δεν με νοιάζουν τα υλικά αγαθά. Ενα ταξίδι όμως θα το ήθελα.. :)

      Διαγραφή
    2. Βρε κορίτσια μου καλά, στο συγκεκριμένο θέμα δεν θίξαμε αν τα χρήματα βοηθούν τη ζωή μας,τις ανάγκες μας και την ξεγνοιασιά μας όπως είπε και η Βέρα πιο κάτω.Εστίασα μόνο σε αυτό που αναφέρθηκε στην ανάρτηση..
      Και δεν είναι αντίλογος! Είναι απλώς η γνώμη μου..Την λέω ελέυθερα γιατί η Γεωργία ξέρει πόσο την εκτιμώ και πόσες φορές την έχω θαυμάσει σε αρκετά θέματα που αφορούν το παιδί της και την ίδια.

      Διαγραφή
    3. Κατερινάκι μου κατανόησα τι ήθελες να πεις ακόμη όμως κι αντίλογος να ήταν φυσικά και είναι αποδεκτός, ελέυθεροι άνθρωπο είμαστε κι ο καθένας μπορεί να λέει τη γνώμη του :)
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  6. Ε ρε και νά' μουν από μια μεριά.. να ξεχάσω πως είναι Πάσχα... να ξεχάσω πως έχω μαζευτεί όλη τη Σαρακοστή γιατί εξομολογήθηκα και θέλω να κοινωνήσω η αμαρτωλή και να σου την πιάσω από το μαλλί και να την φέρω δέκα σβούρες... ακούς εκεί.. η πωλήτρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχ ρε Τζίνα έλεος! Τι θα γίνει τελικά ότι δικό σου και να διαβάσω θα γελάω;;;;
      Μην αμαρταίνεις! Φιλιά

      Διαγραφή
  7. Καλώς ή κακώς τα χρήματα/λεφτά βοηθούν!Στην κατάσταση που είμαστε εμείς οι θνητοί με τα λιγοστά χρήματα κάπου-κάπου μας πιάνει και καταριόμαστε την ώρα και την στιγμή που δεν έχουμε πολλά λεφτά για να έχουμε και περισσότερες καλές στιγμές!
    Δυστυχώς, αν δεν έχεις λεφτά οι περισσότεροι σε βλέπουν κατώτερα... ακόμα και οι δικοί σου που περιμένουν να τους φέρεις λεφτά στο σπίτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλικρινά ποτέ δεν σκέφτηκα το πως με βλέπου οι άλλοι σε αυτό το θέμα. Αυτά έχω και με αυτά θα πορευτώ. Δεν σου κρύβω βέβαια πως με τα οικονομικά μου είχα πολλά σκαμπανεβάσματα τα τελευταία χρόνια.
      Δε βαριέσαι..καλά δε ζούμε κι έτσι;

      Διαγραφή
  8. Θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως τα λεφτά δεν έχουν σημασία...ειδικά στις μέρες μου που άνθρωποι φτάνουν στην εξαθλίωση ίσως είναι το μόνο που έχει σημασία μετά την υγεία..δεν ξέρω αν δίνουν αέρα, μπορεί να δίνουν κι αυτόν της υπεροψίας...τι κρίμα που δε θα πλουτίσω ποτέ για να το διαπιστώσω..χαχα!!
    Απόλαυσα πάντως το κείμενο!!
    Πες στη φίλη σου να μην απογοητεύεται και να κάνει μια βόλτα στο e bay που λέει και η φίλη παραπάνω...
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατάω την φοβερή ατάκα σου: "Τι κρίμα που δεν θα πλουτίσω ποτέ για να το διαπισώσω"
      Γέλασα πολύ!

      Διαγραφή
  9. Την υγειά μας να χουμε και απο τσαντες ας εχουμε και της μιας χρησης! την υγεια μας και την ανθρωπια μας! τωρα για το θεμα ''χρηματα'' χωρα μεγαλη συζητηση. Διαπιστωνω παντως οτι πανε αντιστροφως αναλογα με την ανθρωπια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαχούλα μην το λες αυτό, λόγω της δουλειας μου έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους με χρήμα που είναι ψυχούλες, γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Είναι στον άνθρωπο, στο πως μεγάλωσε και φυσικά πως απόκτησε τα χρήματα του. Όλα είναι σχετικά!

      Διαγραφή
  10. Παλιά όλες οι πωλήτριες είχαν τέτοιο ύφος..έρεε το ρευστό κι όλοι happy.. Τώρα, ξέρεις πώς τρέχουν να εξυπηρετήσουν, να πουλήσουν; Δυστυχώς η κρίση έδωσε και σε κάποιους μαθήματα.. Βέβαια, σε high μάρκες υπάρχουν ακόμα τέτοια..
    Πάντως, συμφωνώ μαζί σου για τα χρήματα. Δεν λέμε ότι είναι το παν αλλά βοηθάνε στις ανάγκες σου και στο να έχεις κάποιες όμορφες/ξέγνοιαστες στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεωργία, την τσάντα δε μας την έδειξες όμως! Μας έφαγε η περιέργεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω ιδεα τι τσάντα ήταν! Το μόνο που μου είπε ήταν πως είχε κοκάλινα χερούλια..
      Η φίλη μου περιγράφει όλο το σκηνικό, εγώ είμαι αυτή που της λέω "έχεις φρικάρει".

      Διαγραφή
  12. Και εμένα pretty woman μου θύμισε:)) Παίζουν πολλά ρόλο πάντως. Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περιστατικά με τέτοιες πωλήτριες έχω συναντήσεις αμέτρητες φορές και μετά κρίσης. Μου κάνουν μεγάλη αίσθηση τρία πράγματα. Ένα, η αγένεια προς αγνώστους (οχι πως μας δικαιολογεί η οποιαδήποτε συγγένεια, απλά η οικειότητα ενέχει την παγίδα της), δύο, η αγένεια σε κάποιον που τρόπον τινά έχεις την ανάγκη του και τρίτο η υποψία οτι μπορεί η εμφάνιση κάποιου να υποδηλώνει σε κάποιον άλλον οτι μπορεί ή όχι να αποκτήσει κάτι. Στην ουσία το τρίτο είναι απόρροια έλλειψης παιδείας που δεν έχει να κάνει με το αν είσαι μια απλή πωλήτρια ή ένα μεγαλοστέλεχος εταιρίας. Προσωπικά το ίδιο μου κάνει.
    Καλό βράδυ Γεωργία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ποτέ βρε παιδάκι μου δεν τις κατάλαβα αυτές τις πωλήτριες! Τις κακομούτσουνες! Αλλά ξέρεις τι, αυτές και στην ζωή τους έτσι ξερές είναι.
    Αχ αυτές οι τσάντες... όσες και να έχουμε θέλουμε ακόμη μιά! Πάλι καλά τώρα που δεν έχω λεφτά η τσάντα που κρατάω είναι αυτή του μωρού γεμάτη πάνες και πιπίλες:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)Την καλύτερη και την ακριβότερη τσάντα έχεις εσύ

      Διαγραφή
  15. Από τη μία, υπάρχουν αυτές οι πωλήτριες με το ξινισμένο, εντελώς δυσκοίλιο υφάκι (που σε κάνει να θες να τις κοπανήσεις). Κι από την άλλη, οι πωλήτριες που θα σου πουν ότι είσαι μια θεά με αυτό που δοκιμάζεις προκειμένου να το αγοράσεις, κι ας ξέρουν πολύ καλά ότι μοιάζεις σαν παραγεμισμένο σακί με πατάτες (τις οποίες επίσης θες να κοπανήσεις). Σε κάθε περίπτωση, δεν τη γλυτώνεις τη βιαιοπραγία... χαχαχα! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα δίκαιο έχεις και οι δυο κατηγορίες χάλια είναι!

      Διαγραφή
  16. Καλά, είναι μερικές εντελώς απαράδεκτες Γιωργία μου! Καλή καρδιά βρε! Ας είναι καλά το e-shopping και βρίσκεις χιλιάδες όμορφα πράγματα!
    Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όλες έχουμε περάσει τέτοιες στιγμές μπροστά σε μια βιτρίνα νομίζω! Αλλά μετά θυμάσαι κάποια άλλα πράγματα μικρά, όπως ένα βραχιολάκι με γαλάζιες χάντρες στον καρπό σου, μια φωτογραφία με έναν μπόμπιρα στο πορτοφόλι σου, ή ένα φιλί στα χείλη μόλις ξυπνήσεις το πρωί, και δεν έχει και τόση σημασία πια η τσάντα, έτσι δεν είναι;;;;

    Επίσης, αν δεν πρόκειται για θέμα ζωής και θανάτου, χρειάζεται να τα αντιμετωπίζεις και με λίγο χιούμορ...

    Τα Χριστουγεννα που έψαχνα να αγοράσω γαλότσες και είδαμε με την αδερφή μου ένα ζευγάρι σε μια βιτρίνα από την γνωστή πανάκριβη μάρκα με το καρώ ύφασμα - σήμα κατατεθέν!

    "Πάω να ρωτήσω τιμή" είπα και η αδερφή μου μου είπε "είσαι τρελλή;;;;;". "Σιγά καλέ..." της απάντησα...

    Μπήκα στο μαγαζί (το οποίο ήταν άδειο με τέτοια είδη σε τέτοιες τιμές.....) και ρώτησα άνετη - άνετη "αχ πόσο έχουν αυτές;;;;; είναι τέλειεεεες".

    Η πωλήτρια με "έκοψε" και μου είπε "ααα αυτές τις έχουμε σε προσφορά! Από 280 €, μόνο 175 € (για λαστιχένιες γαλότσες μιλάμε ε;;;; Οτι μάρκα και να είναι, δεν παύουν να είναι ΓΑΛΟΤΣΕΣ". Η αδερφή μου ξεροκατάπιε (άκουσα και το "γκλουπ") και εγώ είπα "αχ τι κρίμααααα, δεν έχετε το νούμερό μου!!!!!!!!!" και βγήκα έξω γελώντας!!!!!!!!!!!!! Κόκαλο η πωλήτρια!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα καλά λες Μαράκι οτι μαρκα και να ειναι δεν παυουν να ειναι γαλοτσες..
      Αχ αυτο το βραχιολακι μου χαλασε κι εχω στεναχωρηθει πολυ :( Τιποτα δεν εχει μεγαλυτερη σημασια απο αυτο!

      Διαγραφή
  18. Το να ψωνίζεις σε κάνει να νιώθεις καλά. Αλλα μου αρέσει που πρέπει να βάζουμε στόχους για να αποκτήσουμε κάτι. Ετσι έχει πιο μεγάλη αξία. Ακόμα και τα παιδιά μας θα μάθουν να εκτιμούν τα πράγματα που έχουν.Οσο για τις πωλήτριες είναι απαράδεκτες.Αλλωστε πολλές φορές ούτε εκείνες μπορούν να τα αποκτήσουν!
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου