Στέγη κοριτσιού «ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ»



Μετά από μια συνάντηση με τη Μαίρη, έχοντας δει πως κι εγώ έχω την ίδια ευαισθησία σε ότι αφορά τα παιδιά και την φιλανθρωπία, μου προτείνει να οργανώνουμε επισκέψεις σε ιδρύματα αλλά και σε οικογένειες που έχουν πραγματικά ανάγκη. Φυσικά δέχομαι χωρίς καν να το σκεφτώ κι έτσι αποφασίζουμε να φτιάξουμε το Εχε Το Νου Σου Στο Παιδί.  Στην αρχή δειλά, μετά πήραμε θάρρος από την άμεση ανταπόκριση του κόσμου. 

Ξεκινήσαμε τις ανακοινώσεις στο Facebook κι από στόμα σε στόμα μαζεύεται ένα φορτηγό τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, βιβλία, dvd. Αρχίσαμε να αναζητούμε που θα τα πηγαίναμε. Η Μαίρη τηλεφωνεί σε κάποια γνωστά ιδρύματα κι απαντούν πως δεν έχουν ανάγκη, είναι πλήρεις, δεν λένε καν ευχαριστώ. Σκεφτόμαστε πως πρέπει να βρούμε ίσως πιο άγνωστες στον κόσμο στέγες κι έτσι ανακαλύπτουμε την στέγη κοριτσιού Αγία Άννα. 

Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με την υπεύθυνη μας ζητά λίγο κρέας, να φάνε τα κορίτσια, τυρί και ζαμπόν. Ερχόμαστε σε επαφή με κάποια κρεοπωλεία και μαζεύουμε 20 κιλά σε κοτόπουλα, μπριζόλες, κιμά,συκώτια καθώς και 5 κιλά τυρί κι 6 κιλά ζαμπόν! Μέχρι κι από την Κρήτη ανταποκρίθηκαν και συγκεκριμένα το κρεοπωλείο του Αρίστου Δημητρίου που μαζί με το δέμα του έστειλε και την παρακάτω μαντινάδα που μας συγκίνησε όλους.




Αυτό που έμενε πλέον ήταν να κλείσουμε ένα ραντεβού μαζί τους. Αποφασίζουμε για κάποιο Σαββατοκύριακο πριν τα Χριστούγεννα κι επειδή το ΣΚ 15-16/12 εγώ δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ (λόγω ενός χειρουργείου του γιου μου) καταλήγουμε στις 9/12 χωρίς να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι της αγίας Άννας και η συγκεκριμένη στέγη ονομάζεται έτσι. Το πήραμε ως σημάδι και μας έδωσε δύναμη, ίσως κάποιος από εκεί ψηλά μας βοηθούσε...

Κάτι μας λείπει όμως... !!! Τηλεφωνώ στην Μπαλονοπατούσες Παιδικές Εκδηλώσεις που φωνάζω σε κάθε πάρτι του γιου μου και της προτείνω να μας συνοδεύσει, να διασκεδάσει τα παιδιά και φυσικά χωρίς δεύτερη σκέψη απαντά θετικά και αφιλοκερδώς ! Επίσης ο φούρνος Άγιος Εφραίμ στις εργατικές κατοικίες Αχαρνών (ο κύριος Θανάσης και η κυρία Μαίρη Βαζαίου) μας στηρίζει, καθώς επίσης κι η καντίνα του Γιώργου. Υπάρχει ακόμη ανθρωπιά...

Έφτασε το Σάββατο, μαζευόμαστε στο σπίτι μου, τακτοποιούμε τα πράγματα, τυλίγουμε ένα ένα όλα τα παιχνίδια, τα βιβλία, τα dvd. Είμαστε όλοι τόσο χαρούμενοι, τόσο γεμάτοι...

Ξημέρωσε Κυριακή, είμαι τόσο μπερδεμένη, έχω τόσα ανάμικτα συναισθήματα, χαρά και λύπη μπήκαν στο μίξερ κι ενώθηκαν, έγιναν ένα μείγμα...

 Συναντιόμαστε, 4 αμάξια, βρέχει πολύ. Φτάνουμε με καθυστέρηση. Μπαίνουμε μέσα, αμηχανία, βουρκώνω από το κλίμα. Μας καλωσορίζει η κυρία Θεοδώρα Μορφοπούλου, μια γλυκύτατη γιαγούλα. Η κλόουν ξεκινά το παιχνίδι κι εμείς μεταφέρουμε τα πράγματα. Υπάρχουν παιδιά που γελούν, τρέχουν και μας αγκαλιάζουν. Υπάρχουν και παιδιά που δεν μας δίνουν καμία σημασία. Συζητάμε με την κυρία Θεοδώρα καθώς μας ξεναγεί στο χώρο. Μας εξιστορεί υποθέσεις παιδιών, απαντά σε κάθε ερώτημα.

Σ. ετών 4: Ο πατέρας της με βία την κακοποιεί σωματικά, την γροθοκοπεί. Την πηγαίνει στο παίδων γεμάτη μώλωπες, με σοβαρό αιμάτωμα. "Πάω να παρκάρω κι έρχομαι" λέει ο πα-τέρας της κι εξαφανίζεται. Το κορίτσι μένει τρεις μήνες σε κώμα. Φανταστείτε με πόσο σθένος την χτυπούσε, με πόσο μίσος. Συγκρατούμαι τόσην ώρα, δεν κρατιέμαι άλλο, ξεσπώ σε κλάματα...


Συγκρατημένα βγαίνω από τον κύκλο της συζήτησης. Δεν ξέρω πως να εξηγήσω αυτό που ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ήθελα να κλάψω με λυγμούς, να πέσω στα πατώματα, να τσιρίξω με όλη μου τη δύναμη, να βρω αυτό το κτήνος και να το βασανίσω. Μου βγήκαν αισθήματα πρωτόγνωρα, τόσος θυμός και τόσο μίσος. Ποτέ δεν έχω νιώσει μίσος για κανέναν. Κάτι τέτοιες στιγμές παρακαλώ να επιστρέψει η θανατική ποινή. 

Μας λέει για ένα άλλο κορίτσι που το βρήκαν στα σκουπίδια, για παιδιά που οι γονείς τους ήταν εθισμένοι στα ναρκωτικά. Γονείς ανίδεοι, αδιάφοροι, γονείς ΚΤΗΝΗ. Στο συγκεκριμένο ίδρυμα δεν υπάρχουν ορφανά παιδιά. Όλα έχουν μεταφερθεί εκεί με εισαγγελική παρέμβαση. Η κυρία Μορφοπούλου στην ερώτηση μας αν υπάρχουν ορφανά λέει χαρακτηριστικά: "Μόνο με τους πολέμους υπάρχουν ορφανά, τώρα ζούμε σε άλλα χρόνια".  Καλύτερα ορφανός, σκέφτομαι. Καλύτερα να ξέρεις πως ζεις έτσι επειδή οι γονείς σου πέθαναν παρά να ξέρεις πως ζουν και δεν σε θέλουν, δεν νοιάζονται, δεν σε αγαπούν. Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος. 

Γιατί φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί; Για να το βασανίσεις; Λυπάμαι που το λέω αλλά ενώ ήμουν κάθετη στο θέμα των εκτρώσεων μετά την ιστορία της Σ. μου πέρασε από το μυαλό γιατί γεννήθηκε αυτή η ψυχή; Γιατί, γιατί, γιατί...τόσα γιατί που δεν θα απαντηθούν ποτέ, γιατί όπως λέει κι ο τρίχρονος γιος μου οι κακοί είναι πιο πολλοί.

Η ώρα κοντεύει 21:00 και τα φώτα θα σβήσουν, πρέπει τα παιδιά σιγά-σιγά να πάνε στα κρεβάτια τους, αύριο σχολείο. Μαζευόμαστε κι εμείς γεμάτοι συναισθήματα κάθε είδους, ενώνουμε τα χέρια κι υποσχόμαστε να μην το βάλουμε κάτω, να συνεχίσουμε. 










 *Θέλω να τονίσω κάτι. Δεν τα γράφω όλα αυτά για να διαφημίσω κάποιους, ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, δεν είναι του χαρακτήρα μου, δεν είναι ο σκοπός της φιλανθρωπίας αυτός. Γράφω αυτήν την ανάρτηση κυρίως για να ευχαριστήσω τον κόσμο που βοήθησε με κάθε τρόπο, για να κινητοποιηθούν κι άλλοι και για να γίνουν γνωστές οι ανάγκες διαφόρων ιδρυμάτων. Ήμουν πάντα υπέρ της φράσης: "ο έχων δύο χιτώνες να δίδει τον έναν" αλλά όχι τόσο εμπράκτως όσο θα μπορούσα, χρειαζόμουν ένα έναυσμα κι είμαι σίγουρη πως ο περισσότερος κόσμος αυτό χρειάζεται, μέσα στα δεκάδες προβλήματα του, απλά το αμελεί.



Λίγα λόγια για τη στέγη...


Η Χριστιανική Στέγη Κοριτσιού «Αγία Άννα» είναι ένας μη κερδοσκοπικός φιλανθρωπικός οργανισμός που λειτουργεί από το 1971 και φιλοξενεί παιδιά που για κοινωνικούς κυρίως λόγους στερούνται τους γονείς τους μεριμνώντας για την ομαλή ανάπτυξη και μόρφωση τους. 

To 1968 τρεις νοσηλεύτριες από το Αντικαρκινικό – Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών, «Άγιος Σάββας» (Μαρουσώ Γκούφα, Θεοδώρα Μορφοπούλου και Ευγενία Σάμπου) αποφάσισαν να προσφέρουν ακόμη πιο ενεργά, ακόμη πιο άμεσα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη περίθαλψης και κοινωνικής προστασίας. Το κοινό τους όραμα οδήγησε το καλοκαίρι του 1969, στη θεμελίωση της Στέγης Κοριτσιού «Αγία Άννα» στην Κάτω Κηφισιά. Ένα ίδρυμα κοινωνικής προσφοράς, με σκοπό την προστασία και τη φροντίδα ανήλικων κοριτσιών που προέρχονταν από προβληματικές οικογένειες. 

Οι άνθρωποι του Ιδρύματος υπηρέτησαν το σκοπό αυτό αθόρυβα, αλλά ουσιαστικά και πιστά μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να έχουν δεχθεί καμία οικονομική βοήθεια ή άλλου είδους παροχή από το κράτος, στηριζόμενοι μονάχα σε ιδιωτικές δωρεές, την αγάπη και τη στήριξη του κόσμου. 

Στη Στέγη στηρίχθηκαν και μεγάλωσαν κοριτσάκια, που στη συνέχεια σπούδασαν, δημιούργησαν οικογένεια και σταδιοδρόμησαν, πάτησαν γερά στα πόδια τους, ωσάν να κυοφόρησαν όλη αυτή την πορεία μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. 

Σήμερα, η Χριστιανική Στέγη «Αγία Άννα» φιλοξενεί 25 παιδιά με τη βοήθεια τόσο μόνιμου προσωπικού όσο και εθελοντών. Ωστόσο, η δυνατότητα για εθελοντική οικονομική συνεισφορά των κατοίκων της περιοχής που με τόσο ευγένεια και εγκαρδιότητα προσφέρονταν τα περασμένα χρόνια έχει πλέον ελαττωθεί στο ελάχιστο. Οι τοπικές επιχειρήσεις τροφίμων (σούπερ μάρκετ και φούρνοι) συνεχίζουν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους να προσφέρουν τρόφιμα και υλική βοήθεια, όμως είναι πλέον επείγουσα η ανάγκη για οικονομική κάλυψη βασικών λειτουργικών αναγκών του Ιδρύματος. 

Στη Στέγη υπάρχει εκκλησάκι που μπορεί κανείς αν έχει να τελέσει μνημόσυνο, να το κάνει εκεί και έτσι να προσφέρει παράλληλα και μια μικρή ενίσχυση με τον τρόπο αυτό. Την οργάνωση την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η Στέγη και τα μνημόσυνα γίνονται μόνο Σάββατα.

Στέγη Κοριτσιού «Αγία Άννα»
Ανοίξεως 24
Κάτω Κηφισιά
Τηλέφωνο 2108076309 

Σχόλια

  1. Τι να πω Γεωργια?
    Τα ειπες ολα,οπως ακριβως επρεπε και οπως τα ζησαμε..ολο το βραδυ και μεχρι πριν απο λιγο που εφτασα στη δουλεια, σκεφτομουν τι θελω να γραψω..ποσα ευχαριστω θελω να πω σε ολους οσους με τον τροπο τους συμμετειχαν στην προσπαθεια μας αυτη.Νιωθω τεραστια ευγνωμοσυνη προς ολους,ακομη και για τον ευγενεστατο νεαρο ταξιτζη ο οποιος μας κατατοπισε και καταφεραμε επιτελους να φτασουμε εκει!
    Οσα δακρυα δεν μου φυγαν χθες, πεφτουν τωρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την επόμενη φορά ελπίζω να είμαι και εγώ κοντά σας.Ενα μεγάλο μπράβο σε όλους σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπραβο Γιωργια και μπραβο Μαιρη. Σε διαβαζω βουρκωμενη. Καταλαβαινω απολυτα τον σκοπο της αναρτησης σας. Πρεπει και τα ιδρυματα που εχουν αναγκη να μαθευτουν, οι ανθρωποι πισω απο αυτα και φυσικα ολοι εκεινοι που τα στηριζουν με φιλανθρωπιες.
    Εχω επικοινωνησει πολλες φορες με ιδρυματα γνωστα για να παω πραγματα που εχω συγκεντρωσει και μου λενε το ιδιο πραγμα. Οτι δεν εχουν αναγκη και πυτε ευχαριστω! Τελευταια πηρ για να χαρισουμε ενα μεγαλο, σχεδον καινουριο ποδηλατο και ειπαν οτι δεν το θελουν, μονο καινουρια δεχονται! Πλεον τα μαζευω και τα παω σε φτωχες οικογενειες που φροντιζω να μαθω και η χαρα που κανουν ειναι απεριγρπτη!
    Την επομενη φορα που θα οργανωσετε τετοια συγκλονιστικη ημερα, να μας ενημερωσεις για να ειμαστε μερος της!!! Να βοηθησουμε μαζι σας, να κλαψουμε, να γελασουμε, να δωσουμε αγαπη. Καληνυχτα κοριτσια φοβερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα κορίτσια, φυσικά και θα σας ειδοποιήσω την επόμενη φορά αν κι όποιος έχει κάνει Like στη σελίδα θα ενημερώνεται. Δήμητρα μου αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα, το ότι ζητάνε καινούρια πράγματα που σημαίνει πως δεν έχουν πραγματική ανάγκη. Τι θα πει δεν δέχομαι μεταχειρισμένα; Για αυτό το λόγο ψάξαμε πιο άγνωστες στο κοινό στέγες. Ισως να μην καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό με τα καινούρια πράγματα και εμένα μου τη δίνει! Υπάρχουν τόσα μεταχειρισμένα που είναι σχεδόν ολοκαίνουρια, ίσως και αφόρετα ή αχρησιμοποιήτα. Ουτε καν θέλουν να τα δουν. Όπως λες, δεν έχουν πραγματική ανάγκη.
      Δεν έχω FB Γιωργία οπότε δεν θα το μάθω μέσω εκεί, στείλε μου @ όταν κανονίσεις κάτι αντίστοιχο.
      Και βέβαια μπορόυμε να κάνουμε τη διαφορά, αρκεί να προσπαθούμε. Κι ας είμαστε λίγοι!!!

      Διαγραφή
  5. ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ -ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΜΟΝΑΧΑ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ..ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Μαίρη! Βεβαίως να γνωριστούμε και ακόμα καλύτερα αν είναι για καλό σκοπό.

      Διαγραφή
  6. παίρνω όλα τα όσκαρ που μας έστειλες, τα κάνω πακέτο, βάζω άλλα 100 και στα στέλνω πίσω. αυτά εδώ μετράνε.

    p.s: για τη σπυριδούλα δεν έχω λόγια,εύχομαι μόνο αν είναι ποτέ δυνατόν να ξεχάσει και να πετάξει μακριά, να λάμψει. για εκείνον δυστυχώς το μίσος που μπορεί να παράγει ο οργανισμός μου, ούτε αυτό δεν είναι αρκετό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου